Έλληνες αρνηθείτε το απατηλό χρέος…

Έλληνες αρνηθείτε το απατηλό χρέος… αλλιώς θα ξυπνήσετε άστεγοι και υπόδουλοι!

Συμπέρασμα-λύση-πρόταση του Alex Jones:

Ο σπουδαίος ελληνικός λαός πρέπει να αρνηθεί να πληρώσει δόλια κατασκευασμένα χρέη όπως έκαναν προ καιρού οι Ισλανδοί. Οι Ισλανδοί αρνήθηκαν να πληρώσουν για χρέη που ήταν προϊόν εξαπάτησης και συνεργασίας δόλιων τραπεζών (Goldman sachs) με τους ντόπιους προδότες πολιτικούς που ουσιαστικά ήταν δωροδοκημένοι πράκτορες της. Κανένα δάνειο όσο ευνοϊκό κι αν είναι δεν θα σας απελευθέρωση απ’ την μελλοντική δουλεία. Αν δεν αρνηθείτε το χρέος αυτό ως προϊόν εξαπάτησης σύντομα θα ξυπνήσετε άστεγοι και υπόδουλοι! Αν δεν αρνηθείτε το χρέος αυτό ως προϊόν εξαπάτησης, σύντομα θα ξυπνήσετε άστεγοι και υπόδουλοι!

Διώξτε γρήγορα τις κυβερνητικές μαριονέτες, που δουλεύουν για τις τράπεζες και σύντομα θα σας μιμηθούν κι άλλα οικονομικά υπόδουλα έθνη. Πρόκειται για σχέδιο χρεοκοπίας χωρών και καταλήστευσης λαών που αποσκοπεί στην δημιουργία οικονομικών αιχμαλώτων, που ξεκίνησαν 20 περίπου τράπεζες πριν από τριάντα περίπου χρόνια. Το σχέδιο τους δεν πάει και τόσο καλά διότι κυρίως το διαδίκτυο ξεσκεπάζει το πανούργο αυτό σχέδιο οικονομικής κυριαρχίας τους, και δημιουργεί μέτωπα λαϊκών αγώνων.

Όσο περισσότερο καταλαβαίνουν οι λαοί, πως οι εκλεγμένοι πολιτικοί τους σχεδόν σε κάθε περίπτωση (συναλλαγής) είναι μαριονέτες… και όλα σχεδόν τα μεγάλα κόμματα τους χρηματοδοτούνται, τόσο οι διεφθαρμένοι τραπεζίτες θα δυσκολεύονται να ατυχούν την οικονομική τους κυριαρχία.

Στη Χιλή, ένα πρώην συνεργάτης της Goldman Sachs κάνει κουμάντο στην κυβέρνηση. Στην Ελλάδα κάποιοι υπουργοί είναι πρώην συνεργάτης της Goldman Sachs. Στην Ισλανδία και στην Νέα Ζηλανδία στην Γερμανία, ΗΠΑ και Αγγλία, στελέχη της Goldman Sachs βρίσκονται σε νευραλγικές πολιτικές θέσεις. Αυτοί καθοδηγούν και πιλοτάρουν το άνομο αυτό εγχείρημα.

Πρέπει να απαγγελθούν κατηγορίες για προδοσία και κακούργημα σε εθνικό επίπεδο σ’ αυτούς τους αλήτες. Πρέπει να τους κυνηγήσετε για τις δόλιες προμελετημένες πράξεις τους. Αν δεν τους ξεσκεπάσουμε σαν εγκληματίες και ουσιαστικά σαν οικονομικούς δολιοφθορείς και τρομοκράτες, τότε θα μας οδηγήσουν στην επόμενη φάση της απόλυτης οικονομικής υποδούλωσης. Τα πράγματα είναι άσχημα, αλλά θα επιδεινωθούν αν δεν τους ξεσκεπάσουμε, ως εχθρούς την ελεύθερης ανθρωπότητας. Δεν είναι καπιταλιστές την ελεύθερης αγοράς, αλλά ελέγχουν το δίπολο δεξιάς-αριστεράς και χρησιμοποιούν τον σοσιαλισμό για να υποτάξουν τον κόσμο! Πρέπει να πάψει να μας απασχολεί η δεξιά και η αριστερά και ενωμένοι να διώξουμε αυτή την οικονομική δικτατορία.

Alex Jones: infowars.com

………………………………………
Οι σκοτεινές δυνάμεις κατάλαβαν κάτι πολύ απλό.  Οι λαοί, όταν έχουν άξιους κυβερνήτες μπορούν να αντισταθούν, σε υπεραρίθμους εχθρούς, αν αυτοί είναι ορατοί. Το έπος του 40 είναι το κατάλληλο παράδειγμα για την Ελλάδα! Παρέκαμψαν λοιπόν και τις δυο αυτές δυσκολίες, με το να μετατρέψουν σε οικονομικά υποχείρια, τους ηγέτες των εθνών, και να κάνουν τις απειλές τους αόρατες, πίσω απ’ το μαγικό πέπλο της οικονομικής επίθεσης, στο όνομα της δήθεν διαφθοράς των λαών. Οι λαοί ουτε πλούτισαν ουτε διασπάθισαν το χρήμα κανενός! Η μόνη λύση λοιπόν είναι πράγματι μια, οι λαοί άμεσα να διορίσουν εκ νέου άτεγκτους και άφθαρτους ηγέτες, και να αρνηθούν το χρέος που δημιούργησαν και κατανάλωσαν τα αδηφάγα τρωκτικά και ανδρείκελα της οικονομικής δικτατορίας των τραπεζών!

Alex Jones: Έλληνες πείτε όχι

http://www.youtube.com/watch?v=bUNhtPAtMBg&feature=player_embedded
http://www.youtube.com/watch?v=fzNBleP9C9U

FARAGE vs ROMPUY
http://www.youtube.com/watch?v=Hxul9yN4a44&feature=player_embedded
http://www.youtube.com/watch?v=RTF_IhOc7iE&feature=related

H ομιλία του Βρετανού ευρωβουλευτού Νάιρζελ Φαρατζ
http://www.youtube.com/watch?v=9p1syaWAOxQ&feature=related

Max Keizer για την ελληνική κρίση
http://www.youtube.com/watch?v=AbH1JsOTInk&feature=player_embedded

Θα συμβεί στην Ελλάδα
http://www.youtube.com/watch?v=0ZD8S2XH2GA&feature=player_embedded#
«Προσπαθούν να σας υποδουλώσουν»

http://www.youtube.com/watch?v=iJnp0khS_yQ
    ΜΑΞ ΚΑΙΖΕΡ: μια συγκλονιστικη συνεντευξη του διασημου οικονομικου αναλυτη στην «press time» Στον Γιώργο Καραγιάννη

«Έλληνες αρνηθείτε να πληρώσετε το χρέος σας» Το ΔΝΤ είναι η Goldman Sachs, η Wall Street, η Διεθνής Τράπεζα. Είναι όλοι η ίδια κλίκα. Όλοι αυτοί είναι συνεργοί όπως αποδείχθηκε προ δύο ετών που ξέσπασε η κρίση. «Η Γερμανία χρησιμοποιεί την Ελλάδα για να διασπάσει την Ευρωζώνη και να κυνηγήσει τους ιμπεριαλιστικούς της στόχους»

    Ο Αμερικανός πρώην χρηματιστής της Wall Street, Μαξ Κάιζερ, είναι αν όχι ο διασημότερος, ένας από τους διασημότερους οικονομικούς αναλυτές του πλανήτη. Διατήρησε εκπομπή (φυσικά για την οικονομία) στο BBC επί σχεδόν μια δεκαετία και σήμερα είναι ο καλεσμένος των μεγαλύτερων τηλεοπτικών δικτύων του κόσμου στα θέματα που χρήζουν βαθιάς οικονομικής ανάλυσης. Και ήταν μια τέτοια ανάλυσή του στο Al Jazeera για την κρίση στην Ελλάδα, η οποία μαγνητοσκοπήθηκε, «ανέβηκε» στο Youtube και έγινε ανάρπαστη. Ήταν τέτοια η απήχηση των λεγομένων του, που στο Διαδίκτυο δημιουργήθηκε site το οποίο τον πρότεινε ως… Υπουργό Οικονομικών της χώρας.

    Ίσως γιʼ αυτό, ίσως για το γεγονός ότι έχει βαθύτατη γνώση των οικονομικών θεμάτων, των «παιχνιδιών» της Wall Street, των αιτίων της κρίσης, ίσως επειδή δε μασάει τα λόγια του, επιλέξαμε να ζητήσουμε τις απόψεις του για όσα απασχολούν τους Έλληνες και… εσχάτως, τον υπόλοιπο πλανήτη. Ο Κάιζερ, μιλώντας στην Press Time, από το Παρίσι, όπου βρίσκεται, εξηγεί ότι πίσω από τις επιθέσεις στην Ελλάδα κρύβεται ένα ύπουλο σχέδιο κερδοσκόπων της Wall Street και της Γερμανίας, κατονομάζει τους υπεύθυνους της κρίσης, προτείνει στην Ελλάδα να μην υποδουλωθεί στο ΔΝΤ και να αρνηθεί να πληρώσει το χρέος της, δείχνει μια σειρά μέτρων και προειδοποιεί για «τραπεζικά κανόνια» που θα σκάσουν στην ελληνική αγορά σε δύο- τρεις μήνες… Στην Ελλάδα μας έχει δημιουργηθεί η εντύπωση πως η μόνη λύση είναι να πιεστούμε όλοι ώστε να σωθεί η χώρα από τα χειρότερα. Είναι έτσι, κατά την άποψή σας;

    Όχι! Αυτό δεν είναι αλήθεια. Επί της ουσίας ζητείται από το λαό να πληρώσει εκ μέρους των τραπεζών! Η κυβέρνηση βάζει το πιστόλι στον κρόταφο του Έλληνα και του λέει «πλήρωνε, αλλιώς…». Δηλαδή φορολογούνται οι Έλληνες, αλλά η Goldman Sachs που προκάλεσε το πρόβλημα, δεν πλήρωσε πέρυσι φόρο μεγαλύτερο του 1%. Αυτό είναι παράλογο! Είναι γελοίο! Εκτός και αν οι Έλληνες έχετε μετοχές της Goldman Sachs. Ή αν σας αρέσει αυτό που γίνεται. Δηλαδή είναι σαν να πάσχετε από το Σύνδρομο της Στοκχόλμης: Είστε όμηροι τραπεζιτών της Goldman Sachs και της Wall Street και κατηγορείτε τον εαυτό σας και αυτομαστιγώνεστε και κατηγορείτε εαυτούς για τη διαφθορά άλλων. Είναι γελοίο αυτό. Το ξέρουν όλοι ότι το ποσοστό του ΑΕΠ που ταλαιπωρεί την Ελλάδα είναι ίδιο με του 2000. Όπως και ότι υπήρξε συνέργεια της Goldman Sachs, τραπεζιτών της Wall Street και της ελληνικής κυβέρνησης για χάλκευση δεδομένων. Για απόκρυψη δισεκατομμυρίων χρέους.

    Και τι θα έπρεπε να γίνει δηλαδή;

    Να αρνηθείτε να πληρώσετε! Πείτε όχι! Κάντε ό,τι και η Ισλανδία. Δείτε από πού προήλθε αυτό το χρέος. Χρέος σας είναι να αποφύγετε να μετατραπείτε σε όργανο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Πρέπει να καταλάβετε ότι αν δεν το κάνετε αυτό, χάνετε την ανεξαρτησία σας.  Ότι γίνεστε θύματα μιας χρηματοπιστωτικής συμμορίας που διαπράττει απάτη – και αυτό φαίνεται απʼ το 2007 .

    Ωραία! Ποιος θα τα πληρώσει αυτά δηλαδή;

    Πάντως όχι οι Έλληνες. Αυτό είναι θέμα δημοσίων αρχείων. Η κυβέρνηση οφείλει να δημοσιεύσει όλες τις δραστηριότητες που είχε με τη Wall Street τα έτη 2000, 2005 και 2009. Και αυτό, να το αναλάβει κάποιος που θα ερευνήσει την απάτη. Αυτό, λοιπόν, είναι διαφάνεια.

    «Είναι ήδη εκεί»

    Θα ήταν πολύ εύκολο να το πούμε και να το κάνουμε αυτό. Να πούμε, «δεν πληρώνω τίποτα». Όμως αυτό δεν θα μας απομόνωνε, έστω οικονομικά; Δεν θα μας οδηγούσε σε μεγαλύτερη φτώχεια; Εδώ, δυστυχώς, οι Έλληνες θα πρέπει να αναρωτηθούν: Θέλουν πραγματικά να είναι ελεύθεροι; Γιατί αν το θέλουν, πρέπει να αρνηθούν να πληρώσουν τα χρέη. Θα πρέπει να ξέρουν ότι το αποτέλεσμα θα είναι όντως, φτώχεια. Αλλά θα έχουν την ελευθερία τους. Ειδάλλως, θα είναι αναγκασμένοι να πληρώνουν, να χάνουν τις δουλειές τους, να είναι υπόλογοι στο ΔΝΤ. Εσείς δεν το προτείνετε, απ ότι καταλαβαίνω, αλλά πιστεύετε ότι τελικά θα καταλήξουμε να προσφεύγουμε στο ΔΝΤ;

    Μα δεν το έχετε καταλάβει! Το ΔΝΤ είναι ήδη εκεί! Αυτό σας επιβάλλει τη σκληρή φορολογία και τα υπόλοιπα σκληρά μέτρα. Σας έχουν εξαπατήσει. Αν η κυβέρνηση δεν σταματήσει το ΔΝΤ, θα έχει απαρνηθεί το ρόλο της ως δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση από το λαό. Θα έχει διαπράξει απάτη εις βάρος του.

    Τόσο σατανικό είναι πια το ΔΝΤ;

    Θα είναι σαν να βγαίνετε από το τηγάνι και να πηδάτε στη φωτιά. Το ΔΝΤ είναι η Goldman Sachs, η Wall Street, η Διεθνής Τράπεζα. Είναι όλοι η ίδια κλίκα. Όλοι αυτοί είναι συνεργοί όπως αποδείχθηκε προ δύο ετών που ξέσπασε η κρίση.

    «Να διαλύσει το ευρώ»

    Συμφωνούμε για το ΔΝΤ. Οπότε μας μένει ακόμα μια λύση. Αυτή της βοήθειας από την Ευρωζώνη. Αλλά εδώ, έχουμε το σκόπελο της Γερμανίας.

Γιατί; Όταν έγινε η συμφωνία για την επανένωση της Δυτικής και της Ανατολικής Γερμανίας, η χώρα υποχρεώθηκε να δεχθεί το ευρώ. Αυτό δεν έγινε τυχαία. Κάθε άλλο. Κανείς δεν ήθελε με την επανένωση η Γερμανία να γίνει ανταγωνιστική με την κακή έννοια. Έτσι, το ευρώ χρησιμοποιήθηκε για να εμποδίσει τις ιμπεριαλιστικές φιλοδοξίες της Γερμανίας. Σήμερα, η Γερμανία χρησιμοποιεί την ελληνική κρίση για να κυνηγήσει τις ιστορικές ιμπεριαλιστικές της φιλοδοξίες.

    Δηλαδή μου λέτε ότι αν πέσει το ευρώ, η Γερμανία δεν θα ζημιωθεί;

    Όχι! Θα είναι ελεύθερη να κάνει ό,τι σας είπα νωρίτερα. Είναι ο τρίτος μεγαλύτερος εξαγωγέας του πλανήτη. Αν λοιπόν πέσει το ευρώ, η Γερμανία θα κηρύξει τον πόλεμο στην Κίνα, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Βρετανία, οικονομικά.

    Εντάξει, η ΕΕ δεν μπορεί να αντιδράσει;

    Μα η ευρωζώνη ήδη καταρρέει. Της επιτίθεται το hedge fund της Wall Street. Αυτό επιτίθεται και στη χώρα σας και τη σκοτώνει. Το ίδιο κάνει και στην ευρωζώνη.

    Έχουμε από την άλλη χώρες που αντιστέκονται. Όπως η Ιταλία, ή, ας πάρουμε για παράδειγμα την πολύ ισχυρότερη Γαλλία που αντιτίθεται στη Γερμανία. Αυτή δεν θα μπορούσε να διαδραματίσει ρόλο;

    Για να το απαντήσουμε αυτό με βεβαιότητα θα πρέπει να ανακαλύψουμε τις σχέσεις της Γαλλίας με τη Γερμανία. Τις εμπορικές τους συναλλαγές, τις οικονομίες τους, όλα αυτά, ώστε να δούμε αν υπάρχει το ενδεχόμενο να πρόκειται για προσπάθεια να αποσπαστεί η προσοχή. Σε δεύτερη φάση, θα πρέπει να δούμε αν η Γαλλία έχει πραγματικά την οικονομική δύναμη να αντισταθεί στη Γερμανία.

    Υπό αυτές τις συνθήκες λοιπόν, μετά από την Ελλάδα, θα ακολουθήσουν και άλλες χώρες, όπως ο αδύναμος οικονομικά νότος.

    Ναι. Πιθανότατα θα ακολουθήσει η Ισπανία, στη συνέχεια η Ιταλία και άλλες χώρες που με την κρίση χρέους, δεν έχουν δυνατότητα δανεισμού.

    Όμως με την παρέμβαση του ΔΝΤ σε όλες αυτές τις χώρες, η Γερμανία δεν χάνει το κύρος της; Θέλω να πω, δεν υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ Γερμανίας και ΔΝΤ;

    Η Γερμανία χρησιμοποιεί το ΔΝΤ για να διασπάσει το ευρώ. Βάζει το ΔΝΤ να κάνει τη βρώμικη δουλειά. Γινόμαστε μάρτυρες μιας μείζονος οικονομικής επίθεσης. Η Γερμανία επιτρέπει στο ΔΝΤ να γίνει ο «κακός». Αυτή, απλά δείχνει τους Έλληνες για παράδειγμα λέγοντας ότι «αυτοί έβλαψαν το ευρώ» και αφήνει το ΔΝΤ να κάνει τη βρωμοδουλειά.

    Άρα, τη Γερμανία τη βολεύει να διασπασθεί η ευρωζώνη και επιτρέπει κερδοσκοπικά παιχνίδια.

    Η Ελλάδα είναι το εξιλαστήριο θύμα και η Γερμανία οφελείται αφάνταστα. Οι κερδοσκόποι έβαλαν στόχο το ευρώ και αυτό το ξέρει. Τα αρνητικά στοιχήματα για το ευρώ, έφτασαν στο ιστορικό ζενίθ. Μιλάμε για πολλά δισεκατομμύρια που έχουν παιχτεί σε στοίχημα υπέρ της πτώσης του ευρώ. Και από αυτή την πτώση, κερδισμένη είναι η Γερμανία που χρησιμοποιεί την Ελλάδα.

    «Οι ελληνικές τράπεζες κρύβουν χρέη»

    Ξέρετε, στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες, έχετε αποκτήσει ένα ρεύμα «οπαδών» που θα ήθελαν να σας δουν ακόμα και… Πρωθυπουργό. Αν υποθέταμε ότι ήσαστε πρωθυπουργός της χώρας, υπουργός Οικονομικών, ή έστω σύμβουλός τους, τι θα κάνατε; Τι θα συμβουλεύατε τον πρωθυπουργό μας;

    Θα εθνικοποιούσα άμεσα όλες τις ελληνικές τράπεζες. Και θα διαπίστωνα ποιες από αυτές είχαν σχέσεις και τι είδους με τη Wall Street. Ποιες έπαιξαν παιχνίδι. Στη συνέχεια θα δημιουργούσα νέες τράπεζες. Ξέρετε, η ελληνική οικονομία μπορεί να γίνει άκρως ανταγωνιστική, ακόμα και απέναντι στη γερμανική. Αλλά για να γίνει αυτό, πρέπει πρώτα να ξεφορτωθείτε τους τραπεζίτες της Wall Street.

    Το ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα πάντως, δεν φαίνεται να χωλαίνει…

    Αυτό θα το δείτε σε δύο με τρεις μήνες. Είναι πολλά τα δισεκατομμύρια που κρύβουν οι τράπεζες στα βιβλία τους. Σε δυο- τρεις μήνες λοιπόν, θα σας κάνουν την έκπληξη οι τράπεζες, όταν θα μάθετε ότι σας έκρυβαν τεράστια χρέη. Θα σας πουν «ξέρετε, δεν σας το είχαμε πει, αλλά έχουμε κάποια θέματα δισεκατομμυρίων»…

    Επιμένετε πάντως ότι η λύση είναι να ξεφορτωθούμε τη Wall Street.

    Πρέπει να καταλάβετε ότι οι Έλληνες χάνουν τις δουλειές τους και υφίστανται μέτρα λιτότητας που δεν έχουν σχέση με τη ριζική μεταρρύθμιση της οικονομίας. Οι Έλληνες γίνατε λουκάνικο στο τραπεζικό εργοστάσιο της Wall Street. Απαγορεύστε στη Goldman Sachs να κάνει μπίζνες στην Ελλάδα. Διώξτε τώρα όλες τις εταιρίες της Wall Street από τη χώρα σας. Απαλλαγείτε από τους οικονομικούς τρομοκράτες, ειδάλλως θα συνεχίσετε να χάνετε τις δουλειές σας, θα βλέπετε την ανεργία να ανεβαίνει και το βιοτικό σας επίπεδο να πέφτει με τη σφραγίδα του ΔΝΤ. Αν δεν το καταλαβαίνετε, γίνεστε αιχμάλωτοι, υπόδουλοι του ΔΝΤ. Πρέπει πραγματικά να αναρωτηθείτε αν θέλετε να είστε ελεύθεροι, με κάθε κόστος. Και επειδή είμαι σίγουρος ότι το θέλετε, πείτε όχι στο ΔΝΤ, αρνηθείτε το χρέος σας…

    Αν δε γίνουν όλα αυτά, τι θα καταλογίζατε στην ελληνική κυβέρνηση;

    Πραγματικά, μετά από κάποιους μήνες, αν η κυβέρνηση επιλέξει να μην αντιδράσει στα παραπάνω, θα πρέπει να αναρωτηθείτε, αν πρόκειται για καθαρή βλακεία, ή για διαφθορά…

Πηγή: http://www.greatlie.com/anazitiseis/kataggelies/751-ellines-arnitheite-to-apatilo-xreos-allios-tha-ksupnisete-astegoi-kai-upodouloi-video.html

Ομιλία της Χαράς Νικοπούλου για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940

Ημέρες σαν τη σημερινή αναρωτιέμαι πάντα::  Πως να δείξεις σε έναν τυφλό το μεγαλείο του Παρθενώνα για να νιώσει την Ελληνική περηφάνια??.. Πως να βάλεις σε έναν κωφό να ακούσει την ενάτη συμφωνία του Μπετόβεν και να ονειρευτεί ; .Πως να μιλήσεις σε έναν ξένο για το Ελληνικό έπος του 1940 για να αντιληφθεί τον ηρωισμό των Ελλήνων; .. Γι αυτό και εγώ σήμερα δε θα απευθυνθώ σε κανέναν άλλο παρά μόνο σε αυτούς που η καρδιά τους χτυπά ακόμη Ελληνικά και κυρίως σε εσάς σύγχρονα Ελληνόπουλα , σε εσάς που όλη η Ελλάδα στηρίζει το μέλλον της…

Σαν σήμερα λοιπόν πριν από 70 χρόνια ακριβώς ο Έλληνας για μια ακόμη φορά ξύπνησε μέσα του τον Λεωνίδα , μα τότε πιο λακωνικός από ποτέ άλλοτε, έκλεισε το »ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ» σε τρία γράμματα : «ΟΧΙ»  Μια άρνηση που ξεκινούσε από την Ελληνική ψυχή του πιο απλού Έλληνα και έφτανε μέχρι τα χείλη του τότε εθνάρχη Ιωάννη Μεταξά.

Πριν από 70 χρόνια δεν υπήρχε κανένας Έλληνας , μεγάλος ή μικρός, νέος ή γέρος, άνδρας ή γυναίκα, που να σκεφτεί αν έπρεπε να κάνει το καθήκον του…  Όλοι μαζί ξεκίνησαν για την εθνική αντίσταση: το ξυπόλυτο τάγμα, αποτελούμενο από μικρά παιδιά στην πρώτη γραμμή του αντιπερισπασμού, οι γυναίκες της Πίνδου , αυτές που έκαναν τον στιχουργό να απορήσει και να τις υμνήσει λέγοντας, »γυναίκες ηπειρώτισσες ξαφνιάσματα της φύσης, εχθρέ γιατί δε ρώτησες ποιον πας να πολεμήσεις»  οι υπερήφανοι Έλληνες φαντάροι , αυτοί που μόνοι στην πρώτη γραμμή, μα γεμάτοι σθένος πολεμούσαν για εσένα ,  αυτοί που δάκρυζαν, που πονούσαν , που ακρωτηριάστηκαν, που έχαναν τη ζωή τους , αυτοί που μέχρι και σήμερα τα οστά τους παραμένουν άταφα στα βουνά της σκλαβωμένης Βορείου Ηπείρου..

Τα ιστορικά γεγονότα λίγο πολύ γνωστά :

Προάγγελος του πολέμου η βύθιση του Ελληνικού αντιτορπιλικού »Έλλη» στις 15 Αυγούστου του 1940.. Δυο μήνες μετά στις τρεις τα ξημερώματα της Δευτέρας 28 Οκτωβρίου 1940 , για τους Ιταλούς η 18η επέτειος από τη φασιστική »πορεία προς τη Ρώμη» που έφερε το 1922 τον Μουσολίνι στην εξουσία , ο Ιταλός πρεσβευτής στην Αθήνα Γκράτσι επισκέπτεται στην οικία του τον πρωθυπουργό της Ελλάδας Ιωάννη Μεταξά και του επιδίδει τελεσίγραφο με το οποίο ζητούσε , εντός τριών ωρών , τη διέλευση και στάθμευση των Ιταλικών στρατευμάτων στην Ελλάδα. Με τη γαλλική φράση:» alors, c’est la guerre» , που σημαίνει »πόλεμος λοιπόν» ο Μεταξάς απορρίπτει το Ιταλικό τελεσίγραφο και απευθύνει διάγγελμα-κατάθεσης και μαρτυρίας Ελληνικής αφοσίωσης προς τον Ελληνικό λαό.

Αρχίζει έτσι η Ιταλική επίθεση κατά της Ελλάδας στο Αλβανικό μέτωπο, την ώρα που ο λαός διαδηλώνοντας στους δρόμους της Αθήνας κατά της Ιταλίας τρέχει με ενθουσιασμό να καταταγεί και να πολεμήσει στο μέτωπο.. Τα γεγονότα που σχετίζονται με αυτόν τον πόλεμο είναι γεγονότα που χτίστηκαν με τον ηρωισμό και την αυτοθυσία όλων των Ελλήνων.

Ενδεικτικό του ηρωικού πνεύματος της εποχής είναι και το διάγγελμα του Ιωάννη Μεταξά προς τους Έλληνες.. Μίλησε με ανδρισμό και άγγιξε κάθε Ελληνική ψυχή .. Μέχρι και σήμερα μας κάνει να νοιώθουμε πόσο φτωχή είναι η Ελλάδα από κυβερνήτες που ποτέ δε θα διαπραγματεύονταν την τιμή και την αξιοπρέπεια της και δε θα άφηναν κανέναν αέρα να πάρει καμιά Ελληνική σημαία, γιατί στην προκειμένη περίπτωση ο Έλληνας γίνηκε η ιαχή «ΑΕΡΑΣ» στο σύνθημα που ακόμη αντιλαλεί στα αυτιά μας από το στόμα των στρατιωτών του 1940..

Α Ε Ρ Α  ! ! ! ! ! ! !

Ο Ιωάννης Μεταξάς λοιπόν στο διάγγελμα του στις 28 Οκτωβρίου του 1940 αναφέρει: »Η στιγμή έφτασε που θα αγωνισθούμε για την ανεξαρτησία της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμή της.Μολονότι τηρήσαμε την πλέον αυστηρή ουδετερότητα και ίση προς όλους , η Ιταλία , χωρίς να αναγνωρίζει σε εμάς το δικαίωμα να ζούμε ως ελεύθεροι Έλληνες , μου ζήτησε σήμερα στις τρεις το πρωί την παράδοση τμημάτων του εθνικού εδάφους, κατά τη δική της βούληση και με σκοπό να καταλάβουν αυτές τις περιοχές.  Η κίνηση των στρατευμάτων τους θα άρχιζε στις 6 το πρωί.  Απάντησα στον Ιταλό πρέσβη ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθαυτό και τον τρόπο με τον οποίο γίνεται τούτο ως κήρυξη πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδας.

Τώρα θα αποδείξουμε εάν πράγματι είμαστε άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας την οποία μας εξασφάλισαν οι προπάτορες μας.  Όλο το έθνος ας ξεσηκωθεί σύσσωμο.. Αγωνισθήτε για την πατρίδα , τις γυναίκες, τα παιδιά σας και τις ιερές παραδόσεις σας. Ν υ ν   υ π ε ρ π ά ν τ ω ν   ο   α γ ώ ν»  ! ! !

Πόσο μικρός τελικά αποδείχτηκε ο Ιταλός και ο Γερμανός αργότερα μπροστά στον Έλληνα φαντάρο…  Πόσο ανατριχιαστικά επικό ακούγεται στα αυτιά μας το τραγούδι της Σοφίας Βέμπο »παιδιά της Ελλάδος παιδιά», που έδινε κουράγιο στον Έλληνα φαντάρο μα και στην Ελληνίδα μάνα του 1940, την οποια προέτρεπε να δείξει ανδρειοσύνη λέγοντας: »η πίκρα και η τρεμούλα σε μια γνήσια Ελληνοπούλα δεν ταιριάζουνε Ελληνίδες του Ζαλόγγου και της πόλης και του λόγγου και Πλακιώτισσες, όσο κι αν πικρά πονούμε υπερήφανα ας το πούμε σαν Σουλιώτισσες..»

Κανείς δεν έλειπε από τη μάχη!!   Κανείς δε δείλιασε στον πόνο!!   Κανείς δεν καταδέχτηκε να παραδοθεί!! Γιατί όλοι ήσαν γνήσιοι απόγονοι του Λεωνίδα , του Κολοκοτρώνη, του Κωσταντίνου Παλαιολόγου, και καθε Έλληνα πολεμιστή που άφησε την ψυχή του και έγραψε το όνομα του με αίμα στις σελίδες της Ελληνικής Ιστορίας! Σήμερα λοιπόν παιδιά μετά από 70 χρόνια καλούμαστε να θυμηθούμε το Έπος του 1940, όχι γιατί το έχουν τόσο ανάγκη οι ψυχές των ηρώων του τότε..  Αυτοί είναι πλέον αθάνατοι ! ! !

Μα κυρίως γιατί εμείς νοιώθουμε την ανάγκη να πιαστούμε από μεγάλες ιδέες και ιδανικά και ίσως πιο πολύ από ποτέ άλλοτε να υψώσουμε το ανάστημα μας σε κάθε ξένο ή εγχώριο που επιβουλεύεται την εθνική υπόσταση της Ελλάδος και να βροντοφωνάξουμε το  Ο Χ Ι.   Γιατί μπορεί να μένουμε προς το παρόν βουβοί στην άνευ όρων παράδοση της χώρας μας στους ξενόφερτους κατακτητές , μα ας θυμηθούμε όλοι τα λόγια δύο Ελλήνων ποιητών αρχικά του Γιάννη Ρίτσου που μας ψυχογραφεί τονίζοντας: »τούτος ο λαός αφέντη μου δεν ξέρει πολλά λόγια, σωπαίνει, ακούει και όσα του λες τα δένει κομπολόγια…. Κι από τους τάφους ξεκινάν όλοι οι νεκροί του αγώνα και μπαίνουν πάλι στη σειρά με σιδερένιο γόνα.. Και τούτο το περήφανο, το άμετρο ψυχομέτρι, μόνη σημαία το φως κρατεί, μόνο σπαθί τ’ αλέτρι!!» Μα ακόμη πιο χαρακτηριστικά ας μας συντροφεύουν στη σημερινή εθνική επέτειο του 1940 τα λόγια του Κωστή Παλαμά: »παιδιά μου , ο πόλεμος για εσάς περνάει θριαμβευτής των αδίκων ο πόλεμος δεν είναι εκδικητής. Είναι ο θυμός της άνοιξης και της δημιουργίας. Η Ελλάδα είναι αβασίλευτη , με δάφνες και με κρίνα της νίκης! Παντοδύναμος την έπλασε τεχνίτης. Η δόξα το καμάρι της. Η αλήθεια είναι δική της.. Κι αν είναι και στον πόλεμο μέσα , η ζωή θυσία, ο τάφος είναι πέρασμα προς την αθανασία!!!»

Ε Λ Λ Α Δ Α : Χ ρ ό ν ι α Π ο λ λ ά !

ΣΤΑ ΑΔΥΤΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ

Και οι.. διάδρομοι έχουν προνόμια. Ο συνεργάτης του «Κ» πέρασε εβδομάδες στο «ναό» της Δημοκρατίας και κατέγραψε πολλά από αυτά που απαξιώνουν το θεσμό και προκαλούν το κοινό αίσθημα.

Του Ν.ΒΑΦΕΙΑΔΗ / φωτογραφιες ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ

Πρωτοπήγα στη Βουλή, στις 4 Μαΐου, μία μέρα πριν από την ψήφιση του μνημονίου. Το κλίμα ήταν ιδιαίτερα τεταμένο, βουλευτές, υπάλληλοι και αστυνομικοί ανησυχούσαν μήπως οι διαδηλωτές έσπαγαν τον κλοιό και εισέρχονταν στο κτίριο. Την επόμενη μέρα, κατά τη διάρκεια του συλλαλητηρίου, οι πόρτες κλειδαμπαρώθηκαν και οι επίδοξοι εισβολείς απωθήθηκαν με χημικά αέρια. Στη συνέχεια συνεργεία του δήμου ήρθαν και κλάδεψαν τις μουριές στη Βασιλίσσης Σοφίας. «Διαταγή από τον φρούραρχο, για λόγους ασφαλείας», με ενημέρωσαν όταν ρώτησα. Ήδη όμως από τις αρχές του καλοκαιριού, το κλίμα είχε αλλάξει αισθητά και η ηρεμία είχε επανέλθει.

Τα εμπόδια

Απευθύνθηκα αρχικά στο γραφείο Τύπου του προέδρου και στη συνέχεια στον γενικό γραμματέα της Βουλής, Θάνο Παπαϊωάννου. Ζήτησα να μου επιτρέψουν να παρακολουθήσω, συνοδεία φωτογράφου, κάποιες μικρές στιγμές της κοινοβουλευτικής δραστηριότητας αλλά και να με φέρουν σε επαφή με τους επικεφαλής ορισμένων Διευθύνσεων, προκειμένου να αντλήσω κάποια επιμέρους στοιχεία. Από την αρχή προσπάθησαν να μου ορθώσουν εμπόδια. «Φωτογράφος απαγορεύεται από τον κανονισμό να έρθει μαζί σας, θα σας δώσουμε εμείς φωτογράφο, οι βουλευτές δεν επιθυμούν να φωτογραφίζονται στις προσωπικές τους στιγμές», μου ξεκαθάρισαν. Zήτησα να μου υποδείξουν σε ποιο άρθρο του κανονισμού αναφέρεται η απαγόρευση. «Όχι ο κανονισμός, κάποια άλλη διάταξη το απαγορεύει», τα γύρισαν. Ούτε όμως τη διάταξη μπόρεσαν τελικά να βρουν, με αποτέλεσμα να ξεχάσουν τα περί απαγόρευσης. Καθυστέρησαν υπερβολικά να μου δώσουν τα στοιχεία που ζήτησα, αφήνοντας μάλιστα κάποια ερωτήματα αναπάντητα, όπως για παράδειγμα πόσοι λαμβάνουν βουλευτική σύνταξη και πόσοι από αυτούς παραμένουν βουλευτές, εισπράττοντας ταυτόχρονα και τη βουλευτική αποζημίωση.

«Ούτε ξέρω ούτε θέλω να ξέρω», μου είπε σχετικά ο γενικός γραμματέας. Αναπάντητο έμεινε και το ερώτημα πόσοι από τους δημοσιογράφους που απασχολεί ο τηλεοπτικός σταθμός της Βουλής (με συνολικό προσωπικό περίπου 100 άτομα) καλύπτουν ταυτόχρονα τον κοινοβουλευτικό έλεγχο για λογαριασμό άλλων ΜΜΕ. Είναι χαρακτηριστικό ότι το κόστος του τηλεοπτικού σταθμού της Βουλής πλησιάζει για το 2010 τα 6 εκατ. ευρώ, ενώ η τηλεθέασή του είναι μόλις 0,3%.

Περίμενα επί δεκαπέντε μέρες να συναντήσω τον διευθυντή Ανθρωπίνου Δυναμικού, Κώστα Σταματόπουλο (οι υφιστάμενοί του δεν θυμούνταν καλά αν έλειπε στο εξωτερικό για το γάμο της κόρης του ή για την αποφοίτηση του γιου του). Οταν επιτέλους επέστρεψε και τον συνάντησα, μου έδωσε το χέρι του περιχαρής και μου είπε ότι θα έπρεπε να τον συγχαρώ γιατί είχε μόλις βγει σε πρόωρη σύνταξη και κατά συνέπεια θα έπρεπε να απευθυνθώ στον αντικαταστάτη του. Οπως και έκανα, χωρίς όμως αποτέλεσμα, αφού τελικά και εκείνος με παρέπεμψε πίσω στον γενικό γραμματέα.

Το λούστρο

Το κτίριο που στεγάζει το σημερινό κοινοβούλιο κατασκευάστηκε το 1840 ως ανάκτορο του Βαυαρού πρίγκιπα Οθωνα, τον οποίο είχαν επιβάλει ως βασιλιά οι τότε «προστάτιδες δυνάμεις». Παρακολουθώντας κάποια ολιγόλεπτη ξενάγηση μαθητών, που αποτελεί μια καθημερινή «ατραξιόν» και προσθέτει κάποια ζωντάνια στο χώρο, πληροφορήθηκα ότι ο χώρος που φιλοξενεί σήμερα τις συνεδριάσεις της Ολομέλειας ήταν παλαιότερα η αίθουσα χορού και παιγνίων… Λευκό μάρμαρο παντού, ακόμη και στο προαύλιο, όπου σταθμεύουν οι κυβερνητικές λιμουζίνες, ξύλο και δέρμα, χειροποίητα χαλιά και πολλοί πίνακες ζωγραφικής, που αγοράστηκαν σε πλειστηριασμούς τα τελευταία χρόνια, ενόσω βούλιαζε η πραγματική οικονομία της χώρας.

Πίνοντας καφέ…

Η μεγαλύτερη κίνηση μέσα στο κτίριο παρατηρείται στο καφενείο, ιδιαίτερα στην αίθουσα καπνιζόντων, και μπροστά από το ΑΤΜ στο υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας, όπου σχηματίζονται μόνιμα ουρές. Κάποια κινητικότητα υπάρχει στην αρχή και στην Ολομέλεια, για τα μάτια του κόσμου, όπως και στις συνεδριάσεις των αμειβόμενων επιτροπών (246 ευρώ ανά συνεδρίαση). Σύντομα όμως οι αίθουσες αδειάζουν δραματικά, ενώ αλλεπάλληλες βάρδιες στενογράφων συνεχίζουν να εναλλάσσονται στα έδρανα. Αλλά και οι ελάχιστοι που παρίστανται για κάποιο διάστημα κατά κανόνα δεν παρακολουθούν τον ομιλητή και περιορίζονται σε δημόσιες σχέσεις κάνοντας αστειάκια ή συνομιλούν μέσω κινητού τηλεφώνου για άλλες υποθέσεις, πίνοντας τον καφέ τους. Παρ’ όλες δε τις φαινομενικά αγεφύρωτες απόψεις μεταξύ των διαφορετικών συνιστωσών του πολιτικού φάσματος, θα δει κανείς στους διαδρόμους πως όλοι σχεδόν χαριεντίζονται μεταξύ τους. Αλλωστε, τα πολιτικά κόμματα δεν πλήττονται οικονομικά από την κρίση, όπως αποδείχτηκε και μετά την πρόσφατη κυβερνητική απόφαση για αύξηση κατά 30% της ετήσιας κρατικής επιχορήγησής τους, η οποία, από τα 37 εκατ. ευρώ που είχε περιοριστεί θα φτάσει τελικά το 2010 στα 49 εκατ. ευρώ. Συνολικά τα πολιτικά κόμματα χρωστούν 36 εκατ. ευρώ στο ελληνικό Δημόσιο και 245 εκατ. ευρώ στις τράπεζες.

Απολαβές και προνόμια

Το 2010 οι 300 της Βουλής θα μοιραστούν το ποσό των 42,5 εκατ. ευρώ. Συνεπώς ο μέσος όρος των μηνιαίων αποδοχών τους ανέρχεται σε 10.000 ευρώ. Το 50% της βουλευτικής αποζημίωσης φορολογείται αυτοτελώς και μόνο το υπόλοιπο 50% προστίθεται στα τυχόν άλλα εισοδήματα. Περίπου 35 εκατ. ευρώ θα μοιραστούν μέσα στο 2010 οι συνταξιούχοι βουλευτές ή οι σύζυγοι και οι άγαμες θυγατέρες θανόντων βουλευτών. Άλλο ένα κονδύλι 4,3 εκατ. ευρώ προορίζεται για τις συντάξεις των πρώην πρωθυπουργών. Σημειώνεται ότι για την κατοχύρωση βουλευτικής σύνταξης απαιτούνται μόλις 4 χρόνια, ενώ όσοι έχουν πρωτοεκλεγεί πριν από το 1993 συνταξιοδοτούνται από τα 55 τους χρόνια. Ο πρόσφατος σαρωτικός νόμος για το ασφαλιστικό δεν άγγιξε στο ελάχιστο τους επαγγελματίες της πολιτικής. Επιπλέον, στους πρώην πρωθυπουργούς αλλά και στους πρώην προέδρους της Βουλής παραχωρούνται γραφεία μέσα στο Κοινοβούλιο, ακόμη και στην περίπτωση που δεν έχουν επανεκλεγεί βουλευτές, όπως είναι η περίπτωση του Κώστα Σημίτη. Τον πιο ευρύχωρο και ηλιόλουστο χώρο στον δεύτερο όροφο, με εξαιρετική θέα στον Εθνικό Κήπο, εξασφάλισε πρόσφατα ο Κώστας Καραμανλής.

Όσοι βουλευτές είναι άνω των 65 χρόνων λαμβάνουν ταυτόχρονα και βουλευτική αποζημίωση και βουλευτική σύνταξη. Οι συνταξιούχοι βουλευτές είναι οι μοναδικοί Έλληνες που έχουν τη δυνατότητα να λαμβάνουν παράλληλα και δεύτερη σύνταξη από το επάγγελμα που ασκούν ή ασκούσαν, εφόσον δεν εργάζονται στο Δημόσιο, ή και τρίτη στην περίπτωση που ήταν συνδικαλιστές, πρώην δήμαρχοι ή πρώην νομάρχες (χορηγίες). Μέσα στην τριετία 2010-2012 υπολογίζεται από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους ότι μπορεί να δοθούν στους συνταξιούχους βουλευτές άλλα περίπου 80 εκατ. ευρώ που διεκδικούν αναδρομικά, λόγω των αναδρομικών αυξήσεων που πήραν πρόσφατα οι δικαστές (έχουν πάρει ήδη το 25%, ενώ το υπόλοιπο 75% θα καταβληθεί το Μάιο του 2011), όταν οι τελευταίοι αύξησαν τους μισθούς τους κατά περίπου 80%. Αποτελεί πάγια μέθοδο η διεκδίκηση εκ μέρους των συνταξιούχων βουλευτών των αυξήσεων που λαμβάνουν οι ανώτεροι δικαστικοί, οι οποίες μετά την τελική δικαίωσή τους επεκτείνονται και στους εν ενεργεία βουλευτές.

Οι βουλευτές δικαιούνται ένα κινητό τηλέφωνο (μέχρι 200 ευρώ μηνιαίως), οκτώ σταθερές γραμμές τηλεφωνίας (μέχρι 12.000 ευρώ), αυτοκίνητο (το μισθώνει η Βουλή με λίζινγκ), δωρεάν διαμονή σε κεντρικό ξενοδοχείο για τους βουλευτές της επαρχίας (70 ευρώ ημερησίως), γραφείο εκτός Βουλής και γραφική ύλη, ταχυδρομική ατέλεια, ατέλεια στις μετακινήσεις με λεωφορεία, σιδηρόδρομο και ακτοπλοΐα, καθώς και 52 αεροπορικά εισιτήρια μετ’ επιστροφής για το νομό τους, εφόσον αυτός απέχει περισσότερα από 200 χιλιόμετρα από την Αθήνα. Εχουν επίσης τη δυνατότητα λήψης άτοκων δανείων από τη Βουλή και χαμηλότοκων από τις τράπεζες. Και βέβαια, κάθε βουλευτής έχει στην υπηρεσία του τέσσερις δημοσίους υπαλλήλους αποσπασμένους και μετακλητούς καθώς και έναν επιστημονικό συνεργάτη, ο οποίος πληρώνεται από τη Βουλή.

Δεν φτάνουν οι καρέκλες…

Εκτός από τους 1.200 αποσπασμένους δημοσίους υπαλλήλους και τους επιστημονικούς συνεργάτες των βουλευτών, άλλοι 1.340, που έχουν προσληφθεί χωρίς διαγωνισμό, ανήκουν στο μόνιμο προσωπικό της Βουλής. «Το θέμα δεν είναι αν θα μας περικόψουν τους μισθούς τώρα, αυτό θα το αντέξουμε. Το θέμα είναι, όταν βγω εγώ σε πέντε χρόνια στη σύνταξη, θα υπάρχει τότε κάτι;» είναι το ερώτημα ενός παλαιού υπαλλήλου στον γ.γ., κατά τη διάρκεια μιας περιήγησης που μου έκανε ο τελευταίος στον πρώτο όροφο. Την τελευταία πενταετία, ο αριθμός των μόνιμων υπαλλήλων διπλασιάστηκε με διακομματική συναίνεση. Οι περισσότεροι είναι συγγενείς πολιτικών, βουλευτών, υψηλόβαθμων δικαστικών και αστυνομικών, ενώ ως υπάλληλοι έχουν προσληφθεί ακόμη και πρώην πολιτικοί, όπως ο πρώην ευρωβουλευτής της Ν.Δ. Μανώλης Μαυρομάτης.

Αποτελεί κοινό μυστικό πως δεν προσέρχονται όλοι οι υπάλληλοι στην εργασία τους, διότι, αν έρχονταν όλοι, θα εδημιουργείτο το αδιαχώρητο. Περιμένοντας στον προθάλαμο του γ.γ., είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω προσωπικά πως δεν φτάνουν οι καρέκλες. Μόλις έβγαινε κάποιος για τσιγάρο, αμέσως τη θέση του, πάντα πίσω από μια οθόνη κομπιούτερ ακινητοποιημένη στο Facebook, καταλάμβανε ένας άλλος.

Οι 1.340 θα στοιχίσουν το 2010 στο ελληνικό Δημόσιο 54 εκατ. ευρώ. Είναι ενδεικτικό ότι ο νεοπροσλαμβανόμενος στη Βουλή που έχει τελειώσει την υποχρεωτική εκπαίδευση (π.χ. προσωπικό καθαριότητας) λαμβάνει 1.900 ευρώ καθαρά μηνιαίως. Συνολικά, το 2010, οι υπάλληλοι της Βουλής (μόνιμοι, μετακλητοί, εξωτερικοί συνεργάτες) θα κοστίσουν στο ελληνικό Δημόσιο 106 εκατ. ευρώ.

Πέρα από τους δύο επιπλέον μισθούς (15ο και 16ο), που τελευταία ενσωματώθηκαν με τη μορφή επιδόματος στη βασική αποζημίωση, οι υπάλληλοι της Βουλής απολαμβάνουν μια σειρά από άλλα προνόμια. Είναι χαρακτηριστικό ότι την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή εξαιρέθηκαν από την υποχρεωτική υπαγωγή τους στον κλάδο κύριας σύνταξης του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ ακόμα και όσοι θα προσληφθούν από το 2011 και μετά. Συνταξιοδοτούνται έπειτα από 28,5 χρόνια υπηρεσίας και λαμβάνουν από το ταμείο αρωγής υπαλλήλων της Βουλής (ΤΑΥΒ) ένα εφάπαξ ίσο με δύο μηνιαίους μισθούς για κάθε έτος ασφάλισης (100.000 – 150.000 ευρώ ο καθένας). Περιέργως, το ΤΑΥΒ καρπώνεται την εκμίσθωση των κυλικείων, του εστιατορίου και των φιλοξενούμενων υπηρεσιών (Εθνική Τράπεζα κ.λπ.), ενώ έχει και τα δικαιώματα της ανακύκλωσης του χαρτιού.

Επίσης, από τη Βουλή μισθοδοτούνται και 74 ειδικοί φρουροί (άγνωστο πού υπηρετούν), ενώ καταβάλλεται και μηνιαίο επίδομα σε όλους τους αστυνομικούς που φρουρούν το Κοινοβούλιο.

Χαμάμ και λάπτοπ

Οταν δημιουργήθηκε σάλος με τη δημοσιοποίηση των προνομίων των υπαλλήλων της Βουλής, οι τελευταίοι τα έβαλαν με τους πάνω από 70 δημοσιογράφους που καλύπτουν το κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ, καταγγέλλοντας ότι τους έχει παραχωρηθεί προσωπικός χώρος στάθμευσης στο υπόγειο γκαράζ της Βουλής και ακόμη ότι σε κάθε εκλογική αναμέτρηση λαμβάνουν δωρεάν από τη Βουλή καινούργιο προσωπικό φορητό υπολογιστή. «Αξιότιμε Πρόεδρε, αυτά τα λιοντάρια δεν ικανοποιήθηκαν όταν τους δωρίσατε δημόσια περιουσία, χαρίζοντάς τους προσωπικό φρουρούμενο χώρο στάθμευσης, δεν ικανοποιήθηκαν όταν τους χαρίσατε προσωπικά λάπτοπ, με χρήματα του σκληρά δοκιμαζόμενου από τα οικονομικά μέτρα Ελληνα φορολογούμενου», γράφει σε ανοικτή επιστολή προς τον Φίλιππο Πετσάλνικο ο συνδυασμός «Εργαζόμενοι εν δράσει».

Και, βέβαια, οι διαπιστευμένοι συντάκτες του κοινοβουλευτικού ρεπορτάζ μπορούν να στέλνουν τα παιδιά τους στον εξαιρετικό παιδικό σταθμό που λειτουργεί στο υπόγειο προς τη μεριά του Εθνικού Κήπου (επειδή έχουν αυξηθεί οι ανάγκες, δημιουργείται κι άλλος σε κτίριο που παραχώρησε στη Βουλή το υπουργείο Πολιτισμού στην Πλάκα) αλλά και να γυμνάζονται στο άρτια εξοπλισμένο γυμναστήριο (διαθέτει μέχρι και χαμάμ) με εννέα γυμναστές στο ιδιόκτητο πλην του ισογείου κτίριο της οδού Μητροπόλεως 1 και Φιλελλήνων, μαζί με τους βουλευτές, τους επιστημονικούς τους συνεργάτες και τους υπαλλήλους της Βουλής.

Ατιμωρησία

Η παραβίαση του συντάγματος και του κανονισμού της Βουλής αποτελεί καθημερινό φαινόμενο. Είναι χαρακτηριστικό ότι το μνημόνιο στήριξης ψηφίστηκε ως νομοσχέδιο, που απαιτεί 151 βουλευτές, και όχι ως διεθνής σύμβαση, που απαιτεί 180. Και ακόμη πιο χαρακτηριστικό πως την επομένη της ψήφισής του ψηφίστηκε τροπολογία-προσθήκη, βάσει της οποίας οι συμβάσεις δανεισμού ισχύουν από τη στιγμή της υπογραφής τους, χωρίς την προϋπόθεση της κύρωσής τους από το Κοινοβούλιο, ενώ το σύνταγμα προβλέπει πως καμία προσθήκη ή τροπολογία δεν εισάγεται για συζήτηση αν δεν σχετίζεται με το κύριο αντικείμενο του νομοσχεδίου που ψηφίζεται. Προβλέπει επίσης ότι, αν ένας βουλευτής απουσιάσει αδικαιολόγητα σε περισσότερες από πέντε συνεδριάσεις το μήνα, παρακρατείται υποχρεωτικά για κάθε απουσία το 1/30 της μηνιαίας αποζημίωσής του. Στην πράξη όμως, ενώ τα νομοσχέδια συζητούνται και ψηφίζονται σε άδεια έδρανα, ούτε ένα ευρώ δεν έχει παρακρατηθεί από κανένα βουλευτή. «Δεν έχουν γίνει υπερβάσεις στις απουσίες», με διαβεβαίωσε κατηγορηματικά ο γενικός γραμματέας.

Την ίδια στιγμή δεν γίνεται κανένας απολύτως έλεγχος στο «πόθεν έσχες» και στους τραπεζικούς λογαριασμούς των βουλευτών, ενώ οι μετοχές, έτσι κι αλλιώς, δεν μπορούν να ελεγχθούν διότι είναι ανώνυμες.

ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΝΟΧΛΕΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ  «ΝΑ ΚΑΕΙ ΝΑ ΚΑΕΙ ΤΟ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ Η ΒΟΥΛΗ» .  ΤΟ  ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΒΕΒΑΙΩΣ ΚΑΘΟΛΟΥ ΔΕΝ  ΕΝΟΧΛΕΙ,  ΟΥΤΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΟΥΤΕ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ ΠΟΥ ΠΟΥΛΑΝΕ ΤΗ ΣΙΩΠΗ ΤΟΥΣ

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ:  Θα ηθελα να ξερω ποιος τα πληρωνει και απο που….. περικοπες μισθων, συνταξεων, καταργησεις 14ου & 13ου  μισθού;…. πως θα μπορουσε να γινη καποια καθαριστρια στην Βουλη;… εστω και με 2 πτυχεια; Η ειδικος φρουρος; πχ, ξερω πως κρατιεται ένα πιστολι…. Θα μπορουσα επι πλεον να φερω και μια καρεκλα από το σπιτι μου…. Εν αναγκη, θα μπορουσα να παραστησω και τον ….διαδρομο….. ΖΗΤΩ Η «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» ΜΑΣ. Οσο υπαρχουν τα κοροιδα (ζητωσαν κι εκεινα), που την χρηματοδωτουν……..

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΛΥΚΟΦΡΩΝΑ: Το κοινοβουλευτικό πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα έφθασε πλέον σε ακραίες καταστάσεις υποβάθμισης διότι δεν υπάρχει έλεγχος από τον πρόεδρο της δημοκρατίας που είναι ο αρχηγός του κράτους γιατί και αυτός εκλέγεται από το κοινοβούλιο. Προ καιρού τόλμησε να πει δειλά «η πολιτική δεν είναι μέσον πλουτισμού» και αμέσος αυτό το θέμα αποσιωπήθηκε. ΕΛΛΗΝΑ ΞΥΠΝΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΈΔΡΑΣΕ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΠΡΙΝ ΑΝΕΒΟΥΝ ΣΤΟΝ ΣΒΕΡΚΟ ΣΟΥ ΟΙ ΑΣΙΑΤΕΣ ΚΑΙ ΑΦΡΙΚΑΝΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΓΙΝΕΙΣ ΥΠΟΧΕΙΡIO ΤΟΥΣ.

7 εντολές για τη φοροδιαφυγή

Οι εμπειρογνώμονες ζήτησαν από το υπ. Οικονομικών: επιτάχυνση υλοποίησης των σχεδίων δράσης για τις 5 ομάδες κρούσης κατά μεγάλων φοροφυγάδων.  Για περισσότερα http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&pubid=40400953 

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΛΥΚΟΦΡΩΝΑ: ΟΠΩΣ ΒΛΕΠΕΤΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΝΑ ΣΧΕΔΙΟ ΔΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΡΑΞΗ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΘΙΞΟΥΝ ΟΥΤΕ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΦΟΡΟΦΥΓΑΔΕΣ, ΟΥΤΕ ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΤΩΝ ΒΟ(Υ)ΛΕΥΤΩΝ, ΟΥΤΕ ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΤΩΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΙΚΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ,  ΟΥΤΕ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΠΑΤΗΤΕΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΚΤΑΣΕΩΝ, ΟΥΤΕ ΝΑ ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΚΙΝΗΤΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΝΗΘΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ΟΤΑΝ ΚΟΒΟΥΝ ΤΑ ΔΩΡΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΩΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ ΛΑΦΚΑ ΚΑΙ ΜΕΙΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΕΝΩ ΤΑ ΤΡΟΦΗΜΑ ΑΥΞΑΝΟΥΝ. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΕΝΕΙ Η ΠΑΜΠΛΟΥΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ  ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΗ ΚΑΙ ΑΝΕΓΓΙΧΤΗ ΣΑΝ ΝΑ ΕΙΝ ΑΙ ΔΥΝΑΣΤΗΣ ΜΑΣ;;;;

ΕΛΛΗΝΑ ΞΥΠΝΑ ΚΑΙ ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ ΙΔΙΩΣ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΟΥ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΨΕΥΔΟΛΟΓΙΩΝ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟ ΣΤΥΨΗΜΟ ΣΟΥ. ΕΠΙΣΗΣ ΓΙΑΤΙ ΜΕΝΟΥΝ ΑΤΙΜΩΡΗΤΟΙ ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΑΤΑΡΕΥΣΗΣ ΣΙΜΗΤΗΣ ΚΑΙ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ;;;

Σας θυμίζει κάτι αυτό;

 Το καλοκαίρι του 1843, η Ελλάδα έπρεπε να καταβάλει στις τράπεζες της Ευρώπης τα τοκοχρεολύσια παλιότερων δανείων που είχε πάρει η χώρα. Δυστυχώς τα λεφτά δεν είχαν πάει σε υποδομές που θα βοηθούσαν την κατεστραμμένη ελληνική οικονομία, αλλά είχαν σπαταληθεί στους εμφυλίους της επανάστασης και στα λούσα του παλατιού και των Βαυαρών συμβούλων του στέμματος. (Σας θυμίζει τίποτα?)  Οι τόκοι που έπρεπε να καταβάλλονται κάθε χρόνο ήταν 7 εκατομμύρια δραχμές και ισοδυναμούσαν με το μισό των συνολικών εσόδων του ελληνικού κράτους που έφταναν μετά βίας τα 14 εκατομμύρια ετησίως.

Στην πραγματικότητα, με την καταβολή των τόκων δεν περίσσευε τίποτα να επενδυθεί προς όφελος του ελληνικού λαού. (Αυτό μήπως σας θυμίζει τίποτα?)   Προκειμένου να συγκεντρωθούν τα χρήματα για την αποπληρωμή των τόκων και κάτω από την πίεση των κυρώσεων η κυβέρνηση έλαβε μέτρα λιτότητας την άνοιξη του 1843 τα οποία όμως φάνηκε πως δεν απέδιδαν και ότι δε θα ήταν αρκετά για να συγκεντρωθεί το απαιτούμενο κεφάλαιο και έτσι τον Ιούνιο του 1843 η ελληνική κυβέρνηση ενημερώνει τις ξένες κυβερνήσεις ότι αδυνατεί να καταβάλει το ποσό που χρωστάει και ζητά νέο δάνειο από τις μεγάλες δυνάμεις, ώστε να αποπληρώσει τα παλιά

Τα αποθεματικά των ταμείων χάθηκαν…

ΑΠΑΓΧΟΝΙΣΜΟΣ ΚΛΕΦΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ

Όπως είναι γνωστό σε όλους μας τα αποθεματικά των ταμείων χάθηκαν στον τζόγο του χρηματιστηρίου επί κυβερνήσεως Σιμήτη (υπεύθυνος ο Σιμήτης) και όσα απέμειναν χάθηκαν με τα δομημένα ομόλογα επί κυβερνήσεως Καραμανλή (υπεύθυνος ο Καραμανλής). Πέραν αυτών με τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις από την κυβέρνηση Μητσοτάκη και από τις κυβερνήσεις που επακολούθησαν επιβάρυναν υπέρματρα τα ταμεία σε σημείο που οι εισφορές των μισθωτών να μην επαρκούν. Έτσι το κράτος σήμερα καλύπτει τις συντάξεις κατά το μεγαλύτερο ποσοστό από τον προϋπολογισμό δηλαδή από τους φόρους που πληρώνει ο λαός (εργαζόμενοι και συνταξιούχοι).

Κύριε Παπανδρέου γιατί αυτοί οι κύριοι να μένουν ατιμώρητοι;;; γιατί κουκουλώνεις το θέμα;;; Δεν θα έπρεπε να οδηγηθούν στο κακουργιοδικείο;;; Αν δεν τους οδηγήσεις στο κακουργιοδικείο θα είσαι συνυπεύθυνος για την απώλεια των αποθεματικών των ταμείων.

Ο Παπανδέου συζητά με Ερντογάν…

 Διαβάστε τι έγραψε στην «Ελευθεροτυπία» της 25ης Οκτωβρίου 2010 η Κύρα Αδάμ, μετά τη συνάντηση Παπανδρέου-Ερντογάν στη Βουλιαγμένη: http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=216945  : Για κάθε βήμα πίσω, η Τουρκία απαιτεί άλλο ένα από την Ελλάδα.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΛΥΚΟΦΡΩΝΑ: Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΠΡΟΒΑΛΕΙ ΕΞΩΦΡΕΝΙΚΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΘΕΩΡΕΙ ΔΙΚΑ ΤΗΣ ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΝΗΣΙΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΟΧΩΡΗΣΕΙ ΕΠ ΑΥΤΩΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΙΣ….. ΜΑΓΚΕΣ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ, ΑΦΕΛΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

O νόμος για τους μετανάστες

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΛΥΚΟΦΡΟΝΑ:  ΤΟ ΚΑΤΩΘΙ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΗΔΗ ΕΠΑΛΥΘΕΥΟΝΤΑΙ ( από http://www.petitiononline.com/mak2010/petition.html )

«Εμείς σαν Έλληνες πολίτες, ανεξάρτητοι από κάθε ιδεολογική, οικονομική και κομματική γραμμή και με γνώμονα το συμφέρον αυτής της χώρας, θέλουμε να εκφράσουμε τις απόψεις μας σε ότι αφορά αυτό το ζήτημα των μεταναστών»  (βλέπε http://www.neb.gr/node/1228, 23.12.2009).

Η αυξανόμενη εισροή παρανόμων μεταναστών προς την χώρας μας από το 1990 και μετά και οι τέσσερις(μέχρι στιγμής) προσπάθειες εκ των υστέρων νομιμοποίησης τους έχουν αλλάξει σημαντικά την πληθυσμιακή εικόνα των κατοίκων της χώρας μας. Τις τελευταίες μέρες και με αφορμή την 5η προσπάθεια  και  το σχέδιο νόμου  «περί Ιθαγένειας και Πολιτογράφησης Μεταναστών» που προτείνει η Ελληνική κυβέρνηση παρατηρήθηκαν πολλά που αφορούν την Ελληνική κοινωνία και πρέπει να ληφθούν υπόψη από όλες τις πολιτικές και κοινωνικές ελίτ του τόπου. 

ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ

 Οι ακρογωνιαίοι λίθοι της δημοκρατίας είναι, η ανταγορία (το δικαίωμα της διαφωνίας και των αντιπροτάσεων) και η λαϊκή κυριαρχία (δάμω το κράτος). Έτσι η Δημοκρατία (εκ των λέξεων δήμος + κρατώ) είναι το πολίτευμα (ελληνικό νομικό και πολιτειακό κατόρθωμα), στο όποιο ο δήμος (ο λαός) και κρατεί και άρχει (εχει την ισχύ και την εξουσία. Πηγή κάθε εξουσίας σ’ αυτή είναι ο λαός, αυτή δε ασκείται μόνον από το λαό, διά του λαού και υπέρ του λαού, υπό τους όρους και προϋποθέσεις, που με πάγιες συνταγματικές διατάξεις καθορίζονται, καθιερώνεται δηλαδή και ισχύει στο δημοκρατικό πολίτευμα το δόγμα της λαϊκής κυριαρχίας, σκοπός της δε είναι η κατοχύρωση της ελευθερίας όλων των πολιτών. Το λεξικό Τριανταφυλλίδη  γράφει ότι δημοκρατία είναι πολιτικό σύστημα που στηρίζεται στην αρχή της λαϊκής κυριαρχίας και που λειτουργεί με βάση τη βούληση της πλειοψηφίας των πολιτών.

 Δημοψήφισμα είναι ο θεσμός ο οποίος αποτελεί άμεσο τρόπο συμμετοχής του λαού στην άσκηση της εξουσίας και που συνίσταται σε γενική ψηφοφορία για την έγκριση ή την απόρριψη κάποιου σημαντικού μέτρου που προτείνει η εκτελεστική εξουσία.(Λεξικό Τριανταφυλλίδη) Στην Ελλάδα, η διεξαγωγή δημοψηφίσματος προβλέπεται από το Σύνταγμα με πρόταση 180 βουλευτών και όχι μέσω υπογραφών, αλλά δυστυχώς  το τελευταίο δημοψήφισμα που διεξήχθη στην Ελλάδα ήταν αυτό του 1974 για το θέμα της Βασιλευόμενης ή μη Δημοκρατίας. Το Δημοψήφισμα είναι «μορφή δημοκρατικής αντίστασης και θεσμικής διαμαρτυρίας» είχε πει ο Πρωθυπουργός Γ.Α. Παπανδρέου (http://www.athina984.gr/node/2039) Είναι  λοιπόν τυχαίο ότι άτομα ή οργανώσεις(Μ.Κ.Ο.) ή κόμματα  που δήθεν νοιάζονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα ή τις κοινωνικές ευαισθησίες των Ελλήνων πολιτών  ποτέ δεν έχουν οργανώσει  την μέθοδο της αίτησης προσφυγής σε δημοψήφισμα;

 ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΥΠΗΚΟΟΤΗΤΑ

 Στην Ευρώπη η Ιθαγένεια (citoyenneté nationale,national citizenship, nationale Staatsbürgerschaft, Staatsangehörigkeit)  οριοθετείτε διαφορετικά από την Υπηκοότητα (citizenship, citoyenneté, Staatsbürgerschaft) στο κράτος μέλος.  ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ είναι ο νομικός και πολιτικός δεσμός που συνδέει το άτομο ως πολίτη με το κράτος στο οποίο ανήκει. (Λεξ. Τριανταφυλλίδη) ΥΠΗΚΟΟΤΗΤΑ ο νομικός και πολιτικός δεσμός που συνδέει το άτομο ως πολίτη ενός κράτους με το κράτος. (Λεξ. Τριανταφυλλίδη).  Η διαφορά είναι σαφής. Δυστυχώς όταν δεν σέβεσαι την γλώσσα σου αλλά και το έθνος σου φτάνεις πλέον να μην καταλαβαίνεις τι σου λέει ο άλλος και εσύ να νομίζεις ότι έχεις δίκιο. ( (http://ec.europa.eu/youreurope/nav/el/citizens/citizenship/citizenship/index_de.html). 

 «ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑΣ»

 Ολόκληρο το ελληνικό Σύνταγμα καθορίζεται από την «αρχή της εθνικότητας»  και προκύπτει από το πλήθος των συνταγματικών προνοιών για την εθνική συνείδηση (άρθρ. 16 παρ. 2 Σ.), την προαγωγή του Έθνους (άρθρ. 21 παρ. 1 Σ.), την εθνική οικονομία (άρθ. 24 παρ. 1 Σ.), το (σπουδαίο) εθνικό συμφέρον (άρθ. 28 παρ. 2 και 3 Σ.), την εθνική αλληλεγγύη (άρθ. 25 παρ. 4 Σ.), την εθνική ανεξαρτησία και τον Ελληνικό Λαό (άρθ. 33 παρ. 2 Σ.), το εθνικό θέμα εξαιρετικής σημασίας (άρθ. 41 παρ. 2 Σ.), τα κρίσιμα εθνικά θέματα (άρθρ. 44 παρ. 2 Σ.), την εθνική ασφάλεια (άρθ. 48 παρ. 1 Σ.) κ.λπ. Χαρακτηριστικότερό όλων είναι το άρθρο 51 παρ. 2 Σ., κατά το οποίο «Οι βουλευτές αντιπροσωπεύουν το Έθνος». Κατά συνέπεια, οι αποφάσεις του κυρίαρχου Ελληνικού Λαού ορίζουν τι είναι νόμιμο και τι παράνομο, δηλ. την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων. Άρα, η λογική του κράτους δεν είναι άλλη από την λογική του Έθνους-Κράτους (υπέρτατη μονάδα διεθνών σχέσεων). Και κυρίαρχη πολιτική δύναμη, η οποία επισκιάζει όλους τους άλλους παράγοντες είναι η «πραγματικότητα του Έθνους». Το ελληνικό κράτος αποτελεί ενσάρκωση της πολιτειακής οργάνωσης του Έθνους. Αυτό δεν αναφέρεται πουθενά ούτε στον τωρινό Κώδικα και φυσικά ούτε στο νέο νομοσχέδιο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Έτσι λοιπόν αυτή είναι μία κατάφωρη παραβίαση της Ελληνικής Εθνικής ταυτότητας από ένα κράτος που φυσικά στο  μεταξύ ευδοκιμεί η ανομία και η διαφθορά. Η «αρχή της εθνικότητας» φυσικά  επίσης καταλύεται από την παρούσα κυβέρνηση  με την κατάργηση του «Εθνικής» από το Υπουργείο Παιδείας και Οικονομίας.

 ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

 Το νομοσχέδιο (προϊόν πρότασης από Μ.Κ.Ο.) της  κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου, σε αντίθεση με την επικρατούσα νομοθεσία στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, προβλέπει ιδιαίτερα ελαστικές, συνοπτικές και ευνοϊκές για τους αλλογενείς μετανάστες και λαθρομετανάστες προϋποθέσεις πολιτογράφησης:

 1-Παρέχει την ελληνική ιθαγένεια κατά τρόπο αυτόματο, ήτοι χωρίς κάποια υποχρέωση υποβολής δήλωσης, με τη γέννηση, σε τέκνα μεταναστών οι οποίοι έχουν συμπληρώσει πενταετία νόμιμης παραμονής στην Ελλάδα, και αυτό μάλιστα με μία απλή υπεύθυνη δήλωση των γονέων τους.

2-Παρέχει την ελληνική ιθαγένεια κατά τρόπο αυτόματο, ήτοι χωρίς κάποια υποχρέωση υποβολής δήλωσης, με τη γέννηση, σε τέκνα μεταναστών τα οποία παρακολούθησαν έξι (6) έτη διδασκαλίας και μάλιστα όχι συνεχόμενα σε ελληνικό σχολείο, ανεξάρτητα νομικού καθεστώτος των γονέων τους, με μία απλή υπεύθυνη δήλωση των γονέων τους. Σε περίπτωση δε που οι γονείς αμελήσουν να υποβάλουν την ανωτέρω δήλωση για ως άνω αναφερόμενες περιπτώσεις, τα τέκνα αποκτούν την ελληνική ιθαγένεια κατά τρόπο αυτόματο, με μία απλή δήλωση κατά το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί ανάμεσα στη συμπλήρωση των δεκαοκτώ έως και τα είκοσι ένα έτη.

3-Παρέχει την ελληνική ιθαγένεια σε τέκνα μεταναστών τα οποία παρακολούθησαν τα τρία (3) πρώτα έτη της υποχρεωτικής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Τα άτομα αυτά θα αποκτούν, όπως και στην περίπτωση (2), την ελληνική ιθαγένεια κατά τρόπο αυτόματο, με μία απλή δήλωση κατά το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί ανάμεσα στη συμπλήρωση των δεκαοκτώ έως και τα είκοσι ένα έτη.

4-Παρέχει την ελληνική ιθαγένεια κατά τρόπο αυτόματο, ήτοι χωρίς κάποια υποχρέωση υποβολής δήλωσης, σε τέκνα μετανάστη γονέα ο oποίος γεννήθηκε και κατοικεί μόνιμα στην Ελλάδα από τη γέννηση του.

5-Σε περίπτωση κατά την οποία ένας ενήλικας μετανάστης δεν εμπίπτει σε κάποια εκ των ανωτέρω τεσσάρων κατηγοριών, θεωρείται προϋπόθεση πολιτογράφησης ή απλή διαμονή στην Ελλάδα επί πέντε (5) από τα τελευταία δέκα (10) έτη.

 Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα  την είσοδο μόνο για  φέτος 250.000 και σε βάθος 3ετίας τουλάχιστον 960.000 νέων  αλλοεθνών ψηφοφόρων  στο εκλογικό σώμα. Η οποία  είσοδο δίνει  διαφορετική μορφή από αυτή που είχε αρχικά, το μεταβάλλει ως προς το εθνικό περιεχόμενό του και ως προς την ουσία του. Σημαντική επίσης παράμετρος είναι ότι το προταθέν νομοσχέδιο πουθενά δεν αναφέρει στην «κοινωνική ένταξη» την οικονομική παράμετρο(μιας και μιλάμε για οικονομικούς μετανάστες) που  σημαίνει ότι η οικογένεια του ατόμου ή το ίδιο το άτομο να μη ζει εις βάρος του κράτους. Άρα οι προϋποθέσεις που ισχύουν σε άλλα κράτη όπως φορολογική ενημερότητα, οικονομική αυτοσυντήρηση χωρίς να λαμβάνει κρατικό επίδομα πρέπει να είναι βασική προϋπόθεση πολιτογράφησης όχι μόνο στον τωρινό αλλά και στο υπό πρόταση νομοσχέδιο.

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ

 Το μεταναστευτικό είναι σύνθετο θέμα και δεν προσφέρεται για διαχείριση με όρους προχειρότητας, ιδεοληψίας ή πολιτικής σκοπιμότητας. Στην Ευρώπη πολλές χώρες έχουν αρχίσει και αναθεωρούν τη στάση τους προς το αυστηρότερο στο θέμα της μετανάστευσης και της ιθαγένειας, ευρισκόμενες πλέον αντιμέτωπες με κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά αδιέξοδα.  Αυτό που ισχυρίζεται η κυβέρνηση και οι Μ.Κ.Ο., ότι η πενταετία νόμιμης παραμονής ως προϋπόθεση για την παραχώρηση ιθαγένειας είναι το σύνηθες και καθιερωμένο στην Ευρώπη, δεν είναι αληθές. Σε πέντε χώρες ισχύει 5ετία, σε πέντε 10ετία, ενώ 9ετία, 8ετία, 4ετία και 3ετία προβλέπονται αντίστοιχα σε τέσσερις χώρες. Πέραν τούτου, το πολυπολιτισμικό πρότυπο, το οποίο προβλήθηκε κατά κόρον ως το ενδεδειγμένο πολιτικά ορθό μοντέλο την τελευταία δεκαπενταετία, έχει αρχίσει και δείχνει τα όρια και τα αδιέξοδα του.

 Η γκετοποίηση περιοχών, σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και στην Ελλάδα (Άγιος Παντελεήμονας, Λιμάνι Πάτρας, Κέντρο Αθήνας, ακριτικά νησιά κλπ), δεν έχει να κάνει μόνο με τους ενδεχομένως ανεπαρκείς μηχανισμούς κοινωνικής ένταξης, κάτι που στην περίπτωσή μας ισχύει. Δεν είναι όλες οι κουλτούρες αφομοιώσιμες μεταξύ τους, ούτε είναι όλες συμβατές μεταξύ τους ούτε έχουν όλες προϋποθέσεις αρμονικής συνύπαρξης μεταξύ τους ούτε υπάρχει κοινωνία στον κόσμο που έχει δυνατότητα απορρόφησης απεριόριστου αριθμού ξένων.  Κάποια στιγμή θα υπάρξει πρόβλημα μεγαλύτερο από αυτό που ήδη έχουμε.

 ΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ(Μ.Κ.Ο.)

 Στην περίπτωση της μετανάστευσης, κάποιες ΜΚΟ για τα δικαιώματα των μεταναστών υποστηρίζουν τα συμφέροντα αυτών, γιατί αυτός είναι ο ρόλος τους και καλώς κατά τη γνώμη μας, γιατί πρέπει να τους εκπροσωπεί κάποιος μέσα στα πλαίσια μιας δημοκρατικής κοινωνίας. Το πρόβλημα δημιουργείται από τη στιγμή που δεν υπάρχει κάποια ΜΚΟ να υπερασπιστεί τα συμφέροντα άλλης ομάδας ανθρώπων που πλήττονται από τα συμφέροντα των μεταναστών.  Της Ελληνικής ομάδας, των ημεδαπών, των ιθαγενών πολιτών αυτού του κράτους.

 Σύμφωνα με τις περισσότερες μελέτες περί οικονομικών επιπτώσεων της μετανάστευσης, έχει βρεθεί ότι από τη μετανάστευση πλήττεται το ανειδίκευτο και το ημι-ανειδίκευτο κομμάτι του πληθυσμού μιας χώρας, το οποίο ταυτόχρονα είναι και το φτωχότερο. Για τον υπόλοιπο πληθυσμό μιας χώρας ισχύει σε γενικές γραμμές, ότι όσο πιο υψηλό εισόδημα έχει, τόσο περισσότερο επωφελείται. Τα ευρήματα αυτά αποσιωπούνται, γιατί δεν υπάρχει κάποια Μ.Κ.Ο. που να εκπροσωπεί αυτό το κομμάτι του πληθυσμού, που στην περίπτωση της Ελλάδας αφορά περίπου το 1/4 (βάσει των στατιστικών για το ποσοστό κάτω από το όριο της φτώχειας). Όλες οι μεγάλες Μ.Κ.Ο. προκλητικά και μερικές φορές περίεργα έχουν δείξει ένα ρατσιστικό πρόσωπο εναντίον αυτού του κομματιού του Ελληνικού λαού που πρέπει να ληφθεί υπόψη από όλους μας.

ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΗΛΩΣΗ

 Κατόπιν των παραπάνω δημόσια δηλώνουμε :  ΟΧΙ στο προτεινόμενο σχέδιο Νόμου «περί Ιθαγένειας και Πολιτογράφησης Μεταναστών» της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. ΟΧΙ  στις προσπάθεια έμμεσης ή άμεσης επιβολής νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας με κάθε τρόπο  από Μη Κυβερνητικούς Οργανισμούς. ΝΑΙ στο δημοψήφισμα υπό όρους.  ΝΑΙ στην «αρχή της Εθνικότητας» σε ότι αφορά τις προϋποθέσεις της πολιτογράφησης. ΝΑΙ σε αλλαγές του Κώδικα Ιθαγένειας όπως παρακάτω:

 1-Διαχωρισμός Ιθαγένειας και Υπηκοότητας. Ιθαγένεια είναι ο νομικός και πολιτικός δεσμός που συνδέει το άτομο ως πολίτη με το κράτος στο οποίο ανήκει.  Υπηκοότητα  ο νομικός και πολιτικός δεσμός που συνδέει το άτομο ως πολίτη ενός άλλου κράτους με το κράτος.

2-Ο αιτών αλλοδαπός την Ελληνική Υπηκοότητα ή Ελληνική Ιθαγένεια με πολιτογράφηση  πρέπει  να:  α. είναι επί δέκα (10) συνεχόμενα έτη μόνιμος και νόμιμος κάτοικος της Ελλάδας.  β. έχει στην κατοχή του άδεια ή δικαίωμα διαμονής.  γ. έχει λευκό ποινικό μητρώο. Να μην έχει καταδικαστεί σε κάποιο είδος φυλάκισης και να μην εκκρεμούν κατηγορίες εναντίον του.  δ. αποδέχεται εγγράφως τις αρχές του ελληνικού Συντάγματος.  ε. μη θέτει σε κίνδυνο την εσωτερική ή εξωτερική ασφάλεια του ελληνικού κράτους.  στ. γνωρίζει την ελληνική γλώσσα σε ικανοποιητικό επίπεδο.  ζ. έχει αφομοιωθεί από πολιτιστικής άποψης, ήτοι να έχει επαρκή γνώση της ελληνικής γλώσσας, της ελληνικής ιστορίας και γενικά του ελληνικού πολιτισμού.  η. έχει την δυνατότητα οικονομικής συντήρησης τόσο του εαυτού του όσο και των μελών της οικογένειάς του, χωρίς να λαμβάνει κρατικό επίδομα.  θ. έχει αυτός ή εφόσον είναι ανήλικος οι γονείς του ή οι κηδεμόνες φορολογική ενημερότητα κατά τα τελευταία 2 έτη  προς της αιτήσεως του. ι. αποποιηθεί της προηγούμενης ιθαγένειάς του. Εξαιρούνται οι πολίτες κρατών- μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίοι μπορούν να διατηρήσουν την ιθαγένεια της χώρας προέλευσής τους.

 3 -Τα τέκνα αλλοδαπών γονέων, τα οποία έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα  να  λαμβάνουν την Ελληνική υπηκοότητα μόνον σε περίπτωση που έχουν γεννηθεί μετά την 1/1/2001 και ισχύουν οι ακόλουθες προϋποθέσεις: α. τουλάχιστον ο ένας εκ των δύο γονέων του τέκνου πρέπει να διέθετε οκτώ (8) έτη νόμιμης και μόνιμης διαβίωσης στην Ελλάδα  προτού το τέκνο γεννηθεί. β. τουλάχιστον ο ένας εκ των δύο γονέων του τέκνου πρέπει να διέθετε άδεια διαμονής  στην Ελλάδα  τουλάχιστον για πέντε  (5) έτη σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Οδηγία 2003/109/ΕΚ και το προεδρικό διάταγμα 150/2006. γ. οι γονείς του ή οι νόμιμοι κηδεμόνες του να έχουν φορολογική ενημερότητα κατά τα τελευταία 2 έτη προς της αιτήσεως του. δ. οι γονείς του ή οι νόμιμοι κηδεμόνες του έχουν την δυνατότητα οικονομικής συντήρησης τόσο αυτού όσο και των υπολοίπων μελών της οικογένειάς του, χωρίς να έχουν λάβει  κρατικό επίδομα κατά τα τελευταία 2 έτη προς της αιτήσεως του.

 ΝΑΙ στην ίδρυση Διακομματικού Υφυπουργείου Μετανάστευσης, Ενσωμάτωσης και Εθνικής Ταυτότητας κατά το πρότυπο του γαλλικού Υπουργείου Μετανάστευσης, Αφομοίωσης, Εθνικής Ταυτότητας και Κοινής Ανάπτυξης (Ministère de l’immigration, de l’integration, de l’identité nationale et du développement solidaire) , ανεξάρτητο από κάθε κομματική, κυβερνητική ή ΜΚΟ παρέμβαση,  με  διακηρυγμένους  στόχους όπως :

 1- Η ενσωμάτωση των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία.

2- Ο έλεγχος των διεθνών μεταναστευτικών ροών.

3- Η προβολή της Κυρίαρχης Εθνικής και Ευρωπαϊκής Κουλτούρας στο πλαίσιο της πραγματικότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

4- Η ενίσχυση της συλλογικής ταυτότητας της ελληνικής κοινωνίας.

 Πηγή: http://olympia.gr/2010/01/11/%cf%85%cf%80%ce%bf%ce%b3%cf%81%ce%b1%cf%86%ce%bf%cf%85%ce%bc%ce%b5-%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%b9-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%bd%ce%b1-%ce%bc%ce%b7%ce%bd-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b1%cf%83%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%bf/

Το δώρο γινεται έκτακτο επίδομα 100 εως 300 ευρώ

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&pubid=39520948

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΛΥΚΟΦΡΩΝΑ:  ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΥΤΗ ΟΙ ΠΑΠΑΤΖΗΔΕΣ ΣΤΟΧΕΥΟΥΝ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΛΑΟ ΣΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ. ΒΛΕΠΕ ΣΧΕΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ: ΕΞΑΘΛΙΩΝΩ ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΩ

ΤΑ «ΔΩΡΑ» ΚΑΛΥΠΤΑΝ ΑΝΕΙΛΗΜMΕΝΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΛΥΦΘΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΘΑ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ. ΚΑΤΑΡΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΚΑΙ ΣΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΠΑΣΟΚ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥΣ. (ΒΛΕΠΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗΣ)

Παραδίδοντας την Ελλάδα στους δανειστές

Παρασκευή, 22 Οκτώβριος 2010 23:09

Την περασμένη εβδομάδα η Κεντρική Τράπεζα της Νέας Ζηλανδίας κατέθεσε πρόταση για την αλλαγή της εθνικής νομοθεσίας ώστε να επιτραπεί στις τράπεζες της Αυστραλίας να εκδίδουν καλυμμένα ομόλογα. Τα καλυμμένα ομόλογα είναι εργαλεία χρέους που υποχρεώνουν το δανειολήπτη να εξασφαλίζει το δανειστή με ενέχυρο σε ένα τμήμα των περιουσιακών του στοιχείων το οποίο επιλέγεται σε συνεργασία με το δανειστή και περιλαμβάνει τα καλύτερα περιουσιακά στοιχεία του δανειολήπτη (ονομάζεται: ‘pool’ – ‘πισίνα’).  Το τμήμα αυτό επιβάλλεται να έχει μεγαλύτερη αξία από το ύψος του δανείου ώστε να παρέχει τη μέγιστη δυνατή εξασφάλιση στο δανειστή και ξεχωρίζεται από τα υπόλοιπα περιουσιακά στοιχεία του δανειολήπτη έτσι ώστε σε περίπτωση αδυναμίας αποπληρωμής του δανείου ο δανειστής να έχει πρόσβαση σε αυτό πριν από οποιονδήποτε άλλο δικαιούχο ενώ επιπλέον έχει πρόσβαση και στα υπόλοιπα περιουσιακά στοιχεία του δανειολήπτη. Τέλος, ο δανειστής έχει το δικαίωμα συνεχούς εποπτείας και διενέργειας ελέγχων επί του ενεχυριασμένου τμήματος της περιουσίας του δανειολήπτη και μπορεί να προσθέσει ή να αφαιρέσει περιουσιακά στοιχεία σε αυτό ανά πάσα στιγμή αν κριθεί ότι δεν εξασφαλίζεται δεόντως από την αρχική επιλογή ενεχυριασμένων περιουσιακών στοιχείων.

Μέχρι σήμερα οι τράπεζες της Αυστραλίας απαγορεύεται να εκδώσουν καλυμμένα ομόλογα, καθώς η έκδοση τους συγκρούεται με το ισχύον τραπεζικό δίκαιο της χώρας το οποίο ορίζει ότι τα συμφέροντα των καταθετών μίας τράπεζας πρέπει να προηγούνται αυτών των δανειστών της. Στην περίπτωση έκδοσης καλυμμένων ομολόγων τα συμφέροντα των δανειστών προηγούνται αυτών όλων των υπολοίπων, συμπεριλαμβανομένων και των καταθετών των τραπεζών και έτσι σε περίπτωση οποιασδήποτε αδυναμίας πληρωμής οι δανειστές μπορούν να κατασχέσουν ακόμη και τις καταθέσεις στην τράπεζα. 

Η συζήτηση για την θέσπιση ή όχι μίας νομοθεσίας που θα επιτρέπει στις τράπεζες της Αυστραλίας να εκδίδουν καλυμμένα ομόλογα αποτελεί ένα εξαιρετικά σημαντικό θέμα, με πολιτικούς και τραπεζίτες να εκφράζουν δημόσια τα επιχειρήματα τους και η χρονική στιγμή που επιλέγεται να συμβεί αυτό έχει να κάνει περισσότερο με την παγκόσμια διόγκωση του κρατικού χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ και με την προοπτική μίας αργής εξόδου της διεθνούς οικονομίας από τη μεγαλύτερη κρίση της των τελευταίων 80 ετών παρά με το πρόβλημα χρέους της ίδιας της Αυστραλίας, καθώς το χρέος της χώρας είναι από τα μικρότερα στον κόσμο. Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος που το έξυπνο χρήμα δε βιάστηκε ούτε πίεσε την Αυστραλία να ψηφίσει νωρίς νόμους με στόχο τη διασφάλιση των συμφερόντων των δανειστών, αφού η χώρα θεωρείται εξαιρετικά μικρού ρίσκου με μηδενικές πιθανότητες πτώχευσης.

Δε συνέβη το ίδιο και στην Ελλάδα, όμως, όπου η προετοιμασία για την προστασία των δανειστών από το ενδεχόμενο πτώχευσης ξεκίνησε στις αρχές τις περασμένης δεκαετίας και κατέληξε στην ψήφιση της νομοθεσίας που επέτρεψε την έκδοση καλυμμένων ομολόγων το 2003, σε φαινομενικά ανύποπτο χρόνο, άνευ πολιτικών αντιδράσεων και κάτω από τη ‘μύτη’ των Ελλήνων πολιτών. Το ίδιο είχε συμβεί και το 1920, όταν η Ελλάδα ψήφισε σχετική νομοθεσία που ρύθμιζε τη διαδικασία έκδοσης ομολογιών, η οποία περιλάμβανε όρους που θα προστάτευαν τους δανειστές από μία ενδεχόμενη αδυναμία αποπληρωμής τους, κάτι το οποίο και τελικά συνέβη μέσα στα επόμενα χρόνια. Από το 1922 και μετά η Ελλάδα βρέθηκε αντιμέτωπη με δραματικά δημοσιονομικά προβλήματα και οι δανειστές της πίεσαν και πέτυχαν τη ‘διχοτόμηση’ της δραχμής, με τη μισή αξία της να παραμένει στον κάτοχο της και την υπόλοιπη μισή να αποδίδεται στο κράτος με αντάλλαγμα δάνεια 20αετίας με 6,5% επιτόκιο, τα οποία, φυσικά, ποτέ δεν πληρώθηκαν. Ακολούθησε η Μεγάλη Ύφεση μετά το κραχ του 1929 στις ΗΠΑ και τέλος ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος που έδωσε τη χαριστική βολή στην ελληνική οικονομία.

Πολλά χρόνια αργότερα, το 1981, ξεκινούσε ένας από τους μεγαλύτερους διεθνείς κύκλους οικονομικής ανάπτυξης, ο οποίος έμελλε να κρατήσει μέχρι το 2000 και κατά τη διάρκεια του ο κόσμος άλλαξε θεαματικά. Αντί, ωστόσο, η Ελλάδα να εκμεταλλευτεί τις ευνοϊκές συνθήκες της δεκαετίας του ΄80, της πρώτης εκ των δύο δεκαετιών παγκόσμιας ανάπτυξης, ώστε να αναπτυχθεί χωρίς να αυξήσει το χρέος της και χωρίς να επιβαρύνει τα δημοσιονομικά της μεγέθη, επέλεξε να ακολουθήσει μία πολιτική παροχών βασισμένων στην υπερβολική επέκταση του κρατικού δανεισμού, με αποτέλεσμα το δημόσιο χρέος να εκτιναχθεί πάνω από το 100% μέχρι τις αρχές της επόμενης δεκαετίας, από το 34,5% το 1981, με παράλληλη απογείωση του πληθωρισμού ο οποίος κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 80΄κυμαίνονταν στο 19% (φτάνοντας μέχρι και στο 25% το 1985), ποσοστό τριπλάσιο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Η Ελλάδα είχε μία και μοναδική ευκαιρία να μειώσει το χρέος που είχε συσσωρευτεί κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 80΄ και αυτή της δόθηκε στη διάρκεια της επόμενης δεκαετίας, η οποία χαρακτηρίστηκε, επίσης, από θεαματική διεθνή ανάπτυξη και εξαιρετικά ευνοϊκό διεθνές επιχειρηματικό περιβάλλον. Έχοντας φτάσει, όμως, το 1991 να ξοδεύει το 12% του ΑΕΠ της για την αποπληρωμή των τόκων των δανείων της και με τους πολιτικούς ιθύνοντες να έχουν εθιστεί στην εύκολη λύση του δανεισμού, ένα τέτοιο εγχείρημα αναμενόταν εξαιρετικά δύσκολο κάτι το οποίο οι δανειστές της Ελλάδας το γνώριζαν καλύτερα από τον καθένα. Έτσι, όταν έφτασε η ώρα της υπογραφής της συνθήκης του Μάαστριχ οι μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης έπρεπε να αποφασίσουν αν θα επέτρεπαν στην Ελλάδα να την υπογράψει, παρά το γεγονός ότι δεν πληρούσε σε καμία περίπτωση τα κριτήρια που αυτή έθετε ή αν θα την πίεζε να βελτιώσει τα οικονομικά της προκειμένου να μη βρεθεί οικονομικά απομονωμένη. Επελέγη το δεύτερο γιατί αυτό εξυπηρετούσε τις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις και η Ελλάδα υπέγραψε τη συνθήκη του Μάαστριχ αν και η οικονομία ταλανίζονταν από πληθωρισμό της τάξης του 19,8% όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος ήταν στο 4,07% και αν και το δημοσιονομικό έλλειμμα της ήταν της τάξης του 11,5% όταν ο αντίστοιχος ευρωπαϊκός μέσος όρος ήταν στο 3,64%.

Η αποτυχία πραγματικής σύγκλισης με τις ευρωπαϊκές οικονομίες διαιώνισε την πολιτική εξάρτησης από δανεικά κεφάλαια και οδήγησε στην υιοθέτηση μεθόδων δημιουργικής λογιστικής προκειμένου να αποκρυφτεί η πραγματικό οικονομική εικόνα της χώρας και να μεταφερθεί η λύση των προβλημάτων της αργότερα. Σύμφωνα με μία σειρά παλαιών και νεότερων εκθέσεων του ΔΝΤ και της ΕΕ από το 1996 και μετά τα επίσημα στατιστικά στοιχεία για την ελληνική οικονομία τελούν υπό αμφισβήτηση ενώ σύμφωνα με τις τελευταίες ανακοινώσεις περί των ‘ελληνικών στατιστικών’ αυτά θεωρούνται παραποιημένα τουλάχιστον από τα τέλη του 90΄και μετά.   Φτάνοντας στο τέλος της δεκαετίας του 90΄και έχοντας χάσει την ευκαιρία να εκμεταλλευτεί τον 20αετή κύκλο διεθνούς ανάπτυξης η Ελλάδα είχε μόνον έναν τρόπο, πλέον, να εξασφαλίσει την παραμονή της στο κλαμπ των αναπτυγμένων κρατών, συνεχίζοντας την πολιτική υπερβολικού δανεισμού και δημιουργικής λογιστικής με τη συναίνεση και τη συνενοχή ΗΠΑ και Ευρώπης. Έτσι, εντάχθηκε στην ΕΕ παρά το γεγονός ότι το χρέος της ήταν μεγαλύτερο του 100% του ΑΕΠ και το πραγματικό της δημοσιονομικό έλλειμμα άγνωστο.

Όλα αυτά λάμβαναν χώρα κάτω από το άγρυπνο βλέμμα των δανειστών της Ελλάδας, οι οποίοι συνέχιζαν να καλύπτουν τις δανειακές της ανάγκες ξεκινώντας, ωστόσο, τις διαδικασίες που θα εξασφάλιζαν τα συμφέροντα τους σε περίπτωση μίας μελλοντικής αδυναμίας αποπληρωμής των δανείων της. Έτσι, από τις αρχές του 2000 οι δανειστές πίεσαν για την θέσπιση νέων νομοθεσιών που θα επέτρεπαν στις ελληνικές τράπεζες την έκδοση καλυμμένων ομολόγων και το 2003 πέτυχαν την ψήφιση του σχετικού νόμου ανοίγοντας την πόρτα για την αρχή της περιόδου επιβάρυνσης του ελληνικού χρέους με βαριά ενέχυρα. Ακολούθησε η περίοδος ανάπτυξης από το 2003 μέχρι το 2007 η οποία, όμως, στηρίχτηκε στην επέκταση του ιδιωτικού δανεισμού και στη δημιουργία μίας φούσκας στην αγορά ακινήτων και το 2007 ήταν πια ξεκάθαρο για τους δανειστές ότι η αρχή του τέλους για την Ελλάδα είχε φτάσει. Τότε μεθόδευσαν τη θέσπιση νέων, συμπληρωματικών νόμων για την αγορά καλυμμένων ομολόγων δυστυχώς, όπως και το 2003, δεν υπήρξε καμία ιδιαίτερη πολιτική αντίδραση ή ενημέρωση των Ελλήνων πολιτών σχετικά με τη σοβαρότητα του θέματος. Οι νέοι νόμοι ψηφίστηκαν και έχει ενδιαφέρον μία γρήγορη ματιά σε αυτούς  από το φύλλο της 1ης Αυγούστου του 2007 της εφημερίδας της Κυβέρνησης, όπου διαβάζουμε τα εξής:  

• Τα πιστωτικά ιδρύματα δύνανται να εκδίδουν καλυμμένες ομολογίες, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου και συμπληρωματικά του ν. 3156/2003.
• Το κάλυμμα των καλυμμένων ομολογιών δύναται να συνίσταται σε απαιτήσεις από δάνεια και πιστώσεις κάθε φύσεως και συμπληρωματικά σε απαιτήσεις από παράγωγα χρηματοοικονομικά προϊόντα …,  σε καταθέσεις σε πιστωτικά ιδρύματα και σε κινητές αξίες, όπως ορίζεται ειδικότερα με απόφαση της Τράπεζας της Ελλάδος.
• Επί του καλύμματος συνιστάται νόμιμο ενέχυρο υπέρ των ομολογιούχων … οι οποίοι αναφέρονται ως εξασφαλιζόμενοι δανειστές στο πρόγραμμα των ομολογιών.
• Σε περίπτωση που ορισμένα από τα περιουσιακά στοιχεία που συνιστούν το κάλυμμα των ομολογιών διέπονται από ξένο δίκαιο, θα συστήνεται εμπράγματη εξασφάλιση επ’ αυτών υπέρ των ομολογιούχων και των λοιπών εξασφαλιζόμενων δανειστών
• Οι απαιτήσεις που συγκαταλέγονται στο κάλυμμα των ομολογιών αναφέρονται ονομαστικά σε έγγραφο που υπογράφεται από τον εκδότη και τον θεματοφύλακα και καταχωρείται σε περίληψη που περιέχει τα ουσιώδη σημεία του. Με τον ίδιο τρόπο δύνανται να αντικαθίστανται απαιτήσεις που συνιστούν μέρος του καλύμματος με άλλες ή να προστίθενται απαιτήσεις στο κάλυμμα.
• Με καλυμμένες ομολογίες δύνανται να εξομοιούνται οι ομολογίες που εκδίδονται από νομικό πρόσωπο ειδικού σκοπού, που εδρεύει είτε στην Ελλάδα είτε σε κράτος − μέλος του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου, και που αποκτά απαιτήσεις από δάνεια και πιστώσεις κάθε φύσεως από πιστωτικό ίδρυμα που εδρεύει στην Ελλάδα

Παρά τους παραπάνω νόμους χρειάστηκε μία ακόμη τροποποίηση στην ελληνική νομοθεσία το 2008, προκειμένου η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας να ξεπεράσει και το τελευταίο εμπόδιο για την έκδοση καλυμμένων ομολόγων και μετά και από αυτήν την τροποποίηση ο δρόμος άνοιξε διάπλατα και τον περπάτησαν τόσο η Εθνική, όσο και η Alpha, η Marfin και η Eurobank, με την έκδοση καλυμμένων ομολόγων να γίνεται, πλέον, η νέα εθνική μόδα. Έτσι, για παράδειγμα, μέσα στο καλοκαίρι του 2010 η Εθνική ανακοίνωσε πρόγραμμα έκδοσης καλυμμένων ομολόγων αξίας 15 δις ευρώ, συμπληρωματικού προηγούμενου πρόσφατου προγράμματος της ύψους 3 δις ευρώ.

Σταδιακά και σταθερά, μερικές από τις σημαντικότερες ελληνικές τράπεζες προβαίνουν σε όλο και μεγαλύτερες εκδόσεις καλυμμένων ομολόγων, τα οποία λαμβάνουν πολύ χαμηλές βαθμολογίες από τους οίκους πιστοληπτικής αξιολόγησης και η νέα αυτή τάση δημιουργεί μία δεξαμενή χρέους το οποίο έχει ως ενέχυρο, κυρίως, στεγαστικά δάνεια. Μελετώντας ενδεικτικά μία έκδοση καλυμμένων ομολόγων ελληνικής τράπεζας αξίας 5 δις ευρώ, βρίσκουμε στην ‘πισίνα’ του στεγαστικά δάνεια στην Αττική, τη Θεσσαλονίκη, την Πελοπόννησο, τη Θεσσαλία, τη Στερεά Ελλάδα, τα νησιά του Αιγαίου, την Κρήτη, τα νησιά του Ιονίου, τη Θράκη και την Ήπειρο. Με το περιεχόμενο της ‘πισίνας’ να αποτελεί το κάλυμμα του ομολόγου, δηλαδή αυτό πάνω στο οποίο ο δανειστής έχει ‘ενέχυρο’ σε περίπτωση αδυναμίας πληρωμής του δανειολήπτη, το πρώτο ερώτημα που τίθεται είναι αν πράγματι σε περίπτωση αδυναμίας αποπληρωμής του δανείου η κυριότητα των στεγαστικών αυτών δανείων περάσει στα χέρια των δανειστών της τράπεζας. Αν η απάντηση είναι θετική, όπως ορίζεται από τη σχετική νομοθεσία, τότε μέσω των προγραμμάτων καλυμμένων ομολόγων των ελληνικών τραπεζών έχει δημιουργηθεί ένα μηχανισμός υποθήκευσης ελληνικής περιουσίας (και μάλιστα χωρίς όριο ως προς το ποσό της ‘κάλυψης’ των δανειστών που μπορεί να επιτευχθεί μέσω αυτού), κάτι που δε φαίνεται ιδιαίτερα σοφό αν λάβουμε υπόψη την χρηματοπιστωτική και οικονομική κατάσταση της χώρας, για την οποία μέχρι και σήμερα οι τιμές των ασφαλίστρων των ελληνικών ομολόγων τη δείχνουν ως δεύτερη πιθανότερη προς πτώχευση στον κόσμο.

Επιπλέον ο μηχανισμός αυτός ρυθμίζεται από μία νομοθεσία που εξασφαλίζει τους δανειστές των τραπεζών έναντι των Ελλήνων καταθετών τους στην περίπτωση οποιασδήποτε περίπτωσης αδυναμίας ή καθυστέρησης αποπληρωμής τους και έτσι το δεύτερο ερώτημα είναι πώς προστατεύονται οι καταθέτες των τραπεζών, δηλαδή οι Έλληνες πολίτες, σε περίπτωση που λάβει χώρα ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Η νομοθεσία περί έκδοσης καλυμμένων ομολόγων αποτέλεσε το πρώτο βήμα στη διαδικασία οριστικής εξασφάλισης των δανειστών από το ενδεχόμενο αδυναμίας πληρωμής τους από την ελληνική πλευρά (εν προκειμένω τις ελληνικές τράπεζες), δημιουργώντας ένα μηχανισμό υποθήκευσης ελληνικής ιδιωτικής περιουσίας και εξασφαλίζοντας νομικά το δικαίωμα των δανειστών να έχουν πλήρη εποπτεία της εικόνας των δανειοληπτριών τραπεζών και έλεγχο στην ‘πισίνα’ των περιουσιακών στοιχείων που τους κάλυπταν. Το δεύτερο και σημαντικότερο βήμα για τους δανειστές της Ελλάδας ήταν η εξασφάλιση τους από το ενδεχόμενο αδυναμίας πληρωμής τους από το ελληνικό κράτος, μέσω της ψήφισης μίας αντίστοιχης με αυτής των καλυμμένων ομολόγων νομοθεσίας. 

Πρώτο εμπόδιο στο στόχο των δανειστών ήταν η παντελής έλλειψη οποιουδήποτε νομικού ερείσματος για την ψήφιση μίας νομοθεσίας από την ελληνική πλευρά που να τους κάλυπτε σε περίπτωση ελληνικής πτώχευσης, παρέχοντας τους εμπράγματες ασφάλειες έναντι της ελληνικής δημόσιας περιουσίας για τα δάνεια τους αλλά και τον πλήρη έλεγχο της ελληνικής οικονομίας ώστε να εξασφαλιστεί ότι θα παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε τα δάνεια, τελικά, να αποπληρωθούν. Είναι ευκόλως αντιληπτό πως αν ετίθετο τέτοιο θέμα κάτω από φυσιολογικές συνθήκες θα προκαλούσε άνευ προηγουμένου αντιδράσεις τόσο πολιτικές όσο και λαϊκές.

Το δεύτερο εμπόδιο στο στόχο δανειστών προέκυπτε από τρία ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που είχε το δημόσιο χρέος της Ελλάδας:

α) Ήταν ιδιαίτερα συγκεντρωμένο (80-90%) σε ευρωπαϊκές τράπεζες, κυρίως γαλλικές, γερμανικές, ελβετικές και βρετανικές και έτσι απειλούσε με κρίση το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα και συνάμα τα συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά ταμεία των παραπάνω κρατών σε περίπτωση ελληνικής αδυναμίας αποπληρωμής του.

β) Το 90% του ελληνικού χρέους διεπόταν από το ελληνικό δίκαιο με τρόπο τέτοιο που έδινε στην Ελλάδα το δικαίωμα σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή να προβεί σε αλλαγή της νομοθεσίας και να υποχρεώσει τους δανειστές να συμμετέχουν σε μία εθελοντική αναδιάρθρωση του, κάτι πολύ θετικό για την Ελλάδα αλλά όχι για τους δανειστές.

γ) Το 100% του ελληνικού χρέους ήταν απαλλαγμένο από εμπράγματες ασφάλειες και έτσι οι δανειστές ήταν κατά 100% ‘μη εξασφαλισμένοι’ σε περίπτωση αδυναμίας αποπληρωμής του ή πτώχευσης του ελληνικού κράτους.

Η λύση στα παραπάνω προβλήματα ήρθε με την ‘ελληνική κρίση’ η οποία, πέρα από όλα τα δώρα που έφερε σε Ευρώπη και ΗΠΑ (για τα οποία είχαν γίνει πολλές προβλέψεις σε παλαιότερα άρθρα οι οποίες, πια, αποτελούν επιβεβαιωμένα γεγονότα), οδήγησε την Ελλάδα στην υπογραφή της Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης με χώρες της ΕΕ και στο Διακανονισμό Χρηματοδότησης Άμεσης Ετοιμότητας του Δ.Ν.Τ., δημιουργώντας την πολυπόθητη νομοθεσία που εξασφάλισε τα εξής:

α) Την απαλλαγή των ευρωπαϊκών τραπεζών από το ‘τοξικό’ ελληνικό χρέος και τη μεταφορά του σε χώρες της ΕΕ, στο ΔΝΤ και στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα απ’ όπου θα γίνει η διαχείριση του.

β) Την αλλαγή του δικαίου που διέπει το χρέος από το ελληνικό στο αγγλικό, καταργώντας ένα μοναδικό πλεονέκτημα της Ελλάδας.

γ) Την επιβάρυνση του ελληνικού χρέους με εμπράγματες ασφάλειες επί του ελληνικού δημοσίου ακυρώνοντας το δεύτερο εξαιρετικό πλεονέκτημα της Ελλάδας.

δ) Την εποπτεία και τον έλεγχο της ελληνικής οικονομίας και την υποχρέωση της Ελλάδας να υπακούει στις υποδείξεις των δανειστών της, ώστε να εξασφαλιστεί στο μέγιστο δυνατό βαθμό η αποπληρωμή των δανείων της προς αυτούς.

Συμπερασματικά, η νομοθεσία περί καλυμμένων ομολόγων και οι όροι που έγιναν αποδεκτοί από την Ελλάδα και περιέχονται στο λεγόμενο ‘μνημόνιο’, ολοκλήρωσαν τη νομική πλευρά της εξασφάλισης των δανειστών των ελληνικών τραπεζών και των δανειστών του ελληνικού κράτους από το ενδεχόμενο αδυναμίας πληρωμής τους από τις πρώτες ή το δεύτερο και άνοιξαν το δρόμο για μία ελεγχόμενη πτώχευση την οποία βιώνουμε, ήδη, από τις αρχές του 2010 και θα συνεχίσουμε να βιώνουμε για τα επόμενα χρόνια, με τις προβλέψεις μεγάλων οικονομικών κέντρων του εξωτερικού όπως το CERP (Κέντρο Οικονομικών και Πολιτικών Ερευνών της Ουάσιγκτον) να τοποθετούν την παράταση αυτής της κατάστασης, με τη μία ή την άλλη μορφή, τουλάχιστον μέχρι το 2020.  Στη διάρκεια αυτής της δεκαετίας, η χώρα θα συνεχίσει να προχωρά στο τούνελ μίας οικονομικής άνευ όρων παράδοσης στους δανειστές της, υποθηκεύοντας την ιδιωτική και δημόσια περιουσία της και κάνοντας τα πάντα προκειμένου να εξασφαλίσει τα συμφέροντα τους και ελπίζοντας ότι μετά την οικονομική και την κοινωνική καταστροφή θα έρθει η ώρα της λήψης του αντίδωρου για τα όσα δεινά θα έχει υποφέρει, μόνο για να καταλάβει, τελικά, ότι το τίμημα που πλήρωσε ήταν εξαιρετικά υψηλό.

ΠάνοςΠαναγιώτου,  χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής

http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/1981-2020——–2010102229384/