21/10/2011 – 13:11
Ούτε στους χειρότερους εφιάλτες του… δεν θα μπορούσε κανείς να φανταστεί ότι θα φτάναμε στο σημείο οι εκπρόσωποι των βιομηχάνων και των εμπόρων να κατηγορούν δημοσίως τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου –είναι και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, τρομάρα του!– και την κυβέρνησή του ως… αντεργατικούς απατεώνες και δωσίλογους! Δυστυχώς, όχι μόνο έγινε κι αυτό, αλλά οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι δεν έχουν και καθόλου άδικο στις κατηγορίες τους! «Δεν είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι μια χούφτα τεχνοκρατών “μερικής απασχόλησης” (Σ.Σ.: εννοεί την τρόικα) σε συνεργασία με κάποιους λίγους “πρόθυμους γενίτσαρους” θα δείξουν ευαισθησία στην προαλειφόμενη εξαθλίωση των Ελλήνων πολιτών», δήλωσε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου, Β. Κορκίδης. Καταπέλτης ήταν και ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δ. Δασκαλόπουλος: «Ο ΣΕΒ έχει πρωτοστατήσει στον αγώνα για να μην καταργηθούν ο 13ος και ο 14ος μισθός στον ιδιωτικό τομέα και έχει με στοιχεία τεκμηριώσει στην τρόικα την άποψη ότι το κύριο πρόβλημα της ιδιωτικής οικονομίας δεν είναι το μισθολογικό», τόνισε.
«Κακοστημένο θέατρο»
Ο πρόεδρος των βιομηχάνων να υπερασπίζεται τους μισθούς των εργαζομένων εναντίον μιας κυβέρνησης «πρόθυμων γενίτσαρων» που θέλει να τους λεηλατήσει! Κυβέρνησης, μάλιστα, του… προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς! Ούτε το πιο διεστραμμένο μυαλό συγγραφέα θεατρικών έργων του παραλόγου δεν θα μπορούσε να γεννήσει πιο ψυχεδελική σκηνή, την οποία, όμως, βιώνουν δέκα εκατομμύρια Ελλήνων όχι ως αποκύημα παραισθησιογόνων φαρμάκων, αλλά ως οικτρή πραγματικότητα. «Η έμμεση επαναφορά του θέματος της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας παραπέμπει σε ένα κακοστημένο θέατρο, μέσω του οποίου οι υπαίτιοι της κρίσης επιχειρούν να φορτώσουν για άλλη μια φορά το κόστος των επιλογών και χειρισμών τους σε αυτούς που δεν ευθύνονται για την κρίση, στον ιδιωτικό τομέα και στους εργαζομένους του, που εξοντώνονται αργά και σταθερά στο βωμό της διατήρησης του πελατειακού κράτους», υπογράμμισε ο πρόεδρος του ΣΕΒ.
Ο δεξιός βιομήχανος κατηγορεί το «σοσιαλιστή» πρωθυπουργό για πολιτική «εξόντωσης» των εργαζομένων – κι έχει και δίκιο από πάνω! Τα ύστερα του κόσμου!
Μισθός Δημοσίου… 660 ευρώ!
Η ανατριχιαστική απόδειξη του απύθμενου μίσους της κυβέρνησης Παπανδρέου εναντίον των εργαζομένων είναι, μεταξύ πολλών άλλων, και το νέο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων. Όσο κι αν ακούγεται απίστευτο, το μισθολόγιο αυτό ορίζει για τους πρωτοδιοριζόμενους εκπαιδευτικούς καθαρό μισθό… 660 ευρώ!
Γνωρίζουμε ότι όλοι οι νεοδιοριζόμενοι καθηγητές και δάσκαλοι, πλην ειδικών περιπτώσεων, τοποθετούνται στην επαρχία, άρα μακριά από το σπίτι τους. Αν δώσουν ένα ελάχιστο ποσό 250 ευρώ για νοίκι, τους μένουν 400 ευρώ, με τα οποία πρέπει να πληρώνουν φως, νερό, τηλέφωνο, να τρέφονται έναν ολόκληρο μήνα, να ντύνονται, να μετακινούνται, να αγοράζουν βιβλία, να ξοδεύουν βγαίνοντας έξω… Δηλαδή, ούτε… 5 (πέντε!) ευρώ την ημέρα δεν τους μένουν για φαγητό! Κι όχι τίποτ’ άλλο, αλλά σήμερα είναι και «ανεπρόκοποι» και «αφιλόξενοι» οι επαρχιώτες για να πηγαίνουν στους λιπόσαρκους δασκάλους… αβγά, χυλοπίτες ή ζαρζαβατικά, όπως έκαναν οι «καλοκάγαθοι χωριάτες» τη δεκαετία του 1950 κι έτσι επιβίωναν εν εντίμω πενία οι εξίσου κακοπληρωμένοι εκπαιδευτικοί…«Δανία του Νότου» είχε προεκλογικά υποσχεθεί να κάνει την Ελλάδα ο Γ. Παπανδρέου. Αντί γι’ αυτό τη μετατρέπει ταχύτατα σε… «Ινδία του Βορρά»!
Ερείπια οι συμβάσεις
Αγανάκτησε με την κυβερνητική πολιτική ακόμη και ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλος, σύμβολο της πιο ακραίας συμβιβαστικής τάσης που υπάρχει στο συνδικαλισμό, ο οποίος ουδέποτε κατηγορήθηκε για μαχητικότητα, έστω και φραστική. «Η κυβέρνηση ας μην “κοπιάζει” άλλο να κρατήσει τη χώρα στην Ευρώπη και στο ευρώ. Με τέτοιες αποφάσεις βγάζει τους Έλληνες εργαζόμενους εκτός ευρωπαϊκής προοπτικής, εκτός ευρωπαϊκού κοινωνικού κεκτημένου, εκτός ευρωπαϊκού πολιτισμού, δηλαδή εκτός αυτού που είναι η πραγματική Ευρώπη», δήλωσε και συνέχισε: «Η κυβερνητική υποχωρητικότητα δεν έχει τελειωμό… Την ύστατη στιγμή καλώ την κυβέρνηση να μην νομοθετήσει αυτά που η τρόικα επιτάσσει, γιατί έτσι ανοίγει την πόρτα ή μάλλον γκρεμίζει τους τοίχους για αμοιβές και εργασιακές σχέσεις τύπου Κίνας, Ινδίας και χωρών του Τρίτου Κόσμου».
Αν εξαιρέσει κανείς τις αφελείς αυταπάτες του Γ. Παναγόπουλου για την κατά φαντασίαν «πραγματική Ευρώπη» (αφού το σημερινό ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα της ΕΕ είναι ακριβώς το αποκρουστικό, μισητό πρόσωπο της τρόικας που ζητά το αίμα των Ελλήνων εργαζομένων και συνταξιούχων), η ουσία είναι ότι μέχρι και ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ καταγγέλλει την κυβέρνηση Παπανδρέου πως φέρνει στη χώρα εργασιακές σχέσεις και αμοιβές τριτοκοσμικές.
Εφεδρεία ίσον απόλυση
Τίποτα δεν αφήνει όρθιο από τις εργασιακές κατακτήσεις ενός ολόκληρου αιώνα το ολέθριο δίδυμο Παπανδρέου – Βενιζέλου, το οποίο θα περάσει στην ιστορία για το αβυσσαλέο μίσος που τρέφει εναντίον του κόσμου της εργασίας και για το επαίσχυντο έργο του στην αποδόμηση κάθε εργασιακού δικαιώματος. Πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομικών κατάργησαν τη λεγόμενη «ευνοϊκή ρήτρα» που πρόβλεπε ότι ισχύει η σύμβαση πάντοτε που είναι πιο ευνοϊκή για τον εργαζόμενο. Ανέστειλαν την υποχρεωτική επέκταση των κλαδικών συμβάσεων στο σύνολο του κλάδου, όταν υπογραφούν από το 51% των εργοδοτών. Κατάργησαν τη διάταξη ελέγχου των επιχειρησιακών συμβάσεων από το Συμβούλιο Εργασίας. Διασπούν το συνδικαλισμό, επιβάλλοντας στα δικαστήρια να εγκρίνουν ή όχι μέσα σε δέκα (!) μόλις ημέρες τις αιτήσεις για επιχειρησιακά –δηλαδή κατά κανόνα εργοδοτικά– σωματεία, ενώ δίνουν το δικαίωμα υπογραφής επιχειρησιακών συμβάσεων ακόμη και σε «ενώσεις προσώπων» σε επιχειρήσεις που είναι τόσο μικρές, ώστε δεν έχουν καν είκοσι έναν εργαζόμενους για να συγκροτήσουν επιχειρησιακό σωματείο. Αρκούν… τρεις εργαζόμενοι σε μια επιχείρηση με πέντε υπαλλήλους για να υπογράψουν επιχειρησιακή σύμβαση! Το παν είναι να υπονομευτεί ο συνδικαλισμός – και αναφερόμαστε, βεβαίως, αποκλειστικά στον ιδιωτικό τομέα.
Όσο για τον δημόσιο, η κυβέρνηση Παπανδρέου – Βενιζέλου άφησε πια κατά μέρος τα προσχήματα και δείχνει καθαρά τα σχέδιά της να απολύσει εκατοντάδες χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους, αν κατορθώσει να ολοκληρώσει την τετραετή θητεία της μέσω του κόλπου της «εφεδρείας». Ανενδοίαστα πλέον νομοθετεί με το πολυνομοσχέδιό της ότι «η ένταξη σε καθεστώς εργασιακής εφεδρείας λογίζεται ως προαναγγελία απόλυσης για κάθε νόμιμη συνέπεια», όπως αναφέρει επί λέξει. Οι μάσκες έπεσαν, αλλά οι «κουκουλοφόροι» συνεργάτες των γερμανικών κατοχικών δυνάμεων παραμένουν στην εξουσία…
Πήγαν το χρέος στο… 190%!
Λεηλασία των μισθών, λεηλασία των συντάξεων, λεηλασία του εφάπαξ, άγρια φορολόγηση, χειρότερη κι από την εποχή της Τουρκοκρατίας – αυτό είναι το έργο της συνεργασίας της κυβέρνησης Παπανδρέου με την ΕΕ και το ΔΝΤ. Έτσι θα μας έσωζαν, με την εξαθλίωση, μας έλεγαν πέρσι. Γδέρνοντάς μας και κρεμώντας μας στο τσιγκέλι θα βελτιωθούν οι μακροοικονομικοί δείκτες, ισχυρίζονταν. Έλεγαν συνειδητά ψέματα. Παπανδρέου, ΕΕ και ΔΝΤ παρέλαβαν το 2009 από την κυβέρνηση Καραμανλή το δημόσιο χρέος στο 115% του ΑΕΠ. Τι έκαναν; Λεηλατώντας τα εισοδήματα του ελληνικού λαού, το εκτόξευσαν σε δύο μόλις χρόνια στο… 160% (!) του ΑΕΠ και του χρόνου, όπως ανακοίνωσε το ΔΝΤ, θα το έχουν εκτοξεύσει, στα τέλη του 2012 συγκεκριμένα, στο… 190% του ΑΕΠ! Κατακρήμνισαν στα Τάρταρα της δυστυχίας και της μιζέριας τον ελληνικό λαό δήθεν για να τον σώσουν, στην πραγματικότητα για να τον ληστέψουν και να τον εξανδραποδίσουν, και το αποτέλεσμα είναι ότι αύξησαν κατά 75 εκατοστιαίες μονάδες το δημόσιο χρέος, διασφαλίζοντας έτσι ότι η Ελλάδα θα οδηγηθεί οπωσδήποτε σε χρεοκοπία με τους όρους που θα επιβάλει το Βερολίνο μέσω της ΕΕ, ώστε να καταστεί υποτελής επαρχία του Γερμανικού Ράιχ.
ΛΥΚΟΦΡΩΝ 