ΠΩΣ ΦΘΑΣΑΜΕ ΣΤΗΝ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ;
(του Υποστρατήγου εα K. Χ. Κωνσταντινίδη)
Η διολίσθηση της χώρα μας στον προθάλαμο της πτώχευσης και της χρεωκοπίας δεν είναι δημιούργημα των τελευταίων κυβερνήσεων, ούτε ενός και μόνον κόμματος. Αυτή ανάγεται από την εποχή της μεταπολιτεύσεως και εντεύθεν. Η Χούντα ανεξαρτήτως των κακών που έφερε στην χώρα, ήτοι: α/ Κατάργηση της δημοκρατίας και επιβολή μέτρων περιορισμού της λαϊκής κυριαρχίας και β/ Του εγκληματικού πραξικοπήματος , το οποίον προξένησε την καταστροφή της Κύπρου, στα άλλα πήγε καλά. Με αυτό δεν σημαίνει ότι την νοσταλγούμε. Στην οικονομία και τη χρηστή διαχείριση επέτυχε, διότι: α/ Ανέπτυξε τις πλουτοπαραγωγικές πηγές, β/ Φρόντισε την ύπαιθρο χώρα (δρόμοι, ηλεκτροδότηση κλπ) και γ/ Ανέβασε σημαντικά το βιοτικό επίπεδο του Ελληνικού λαού σε βαθμό ώστε η Ελλάς πληρούσε τότε όλα τα κριτήρια εισόδου στην Ε.Ε.
Όμως με την Μεταπολίτευση προήλθε η προϊούσα συρρίκνωση της χρηματοδότησης παραγωγικών επενδύσεων και, κατ ακολουθία, η συρρίκνωση των αντίστοιχων παραγωγικών δραστηριοτήτων. Η Τραπεζική πιστοδότηση των κυρίων παραγωγικών κλάδων της Εθνικής Οικονομίας περιορίστηκε, μεταξύ 1980-2001, από 75 % στο 32,2 % του συνόλου. Όλο αυτό τον καιρό πρυτάνευαν μικροκομματικά κριτήρια στην οικονομία και δεν έγιναν οι απαιτούμενοι εκσυγχρονισμοί ώστε η Ελληνική Βιομηχανία και Γεωργία να γίνουν ανταγωνιστικές στην διεθνή αγορά.
Βιομηχανία θύμα των Τραπεζών: Τα «πανωτόκια», προεκλογική προσφορά της ηττηθείσας στις εκλογές (1981) κυβέρνησης, ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε και παρέμεινε ο ακρογωνιαίος λίθος της Τραπεζιτικής πολιτικής όλων των επόμενων κυβερνήσεων, συμπεριλαμβανόμενης και της σημερινής. Η αδυναμία των ελληνικών προϊόντων να κρατήσουν τη θέση τους στην εγχώρια αγορά δεν οφείλεται στην έλλειψη επιθετικής εμπορικής πολιτικής (μεγάλη και αποτελεσματική διαφήμιση, χαμηλές τιμές, καλύτερη ποιότητα, κλπ των ξένων ανταγωνιστών) με παράλληλη αδράνεια ή μειωμένη ποιοτική και εμπορική ανταγωνιστικότητα των ελληνικών.. Ακριβώς το αντίθετο. Δεν απέτυχε η εγχώρια παραγωγή στην άμυνα της εσωτερικής αγοράς. Απλά το αντιπαραγωγικό Τραπεζικό σύστημα άνοιξε την κερκόπορτα της άλωσής της με δύο κινήσεις «ματ» της Τραπεζικής κερδοσκοπίας. Έτσι αρχίζει η παρακμή της βιομηχανίας διότι οι κυβερνήσεις της δεκαετίας του 70’ και 80’δεν έλαβαν μέτρα στηρίξεως της , αλλά αντίθετα το τοκογλυφικό τραπεζικό μας σύστημα επέπεσε επάνω στις αδύνατες Ελληνικές βιομηχανίες και τις αποτελείωσε. Περιττό να πούμε ότι το Τραπεζικό σύστημα ήτο ανέκαθεν κράτος εν κράτει στην Ελληνικής Διοίκηση και επέβαλε τις θελήσεις του.
Κρατικοποίηση Προβληματικών: Στο τέλος της δεκαετίας του 70 η Ελληνική βιομηχανία ήτο παθητική και για να περισωθούν οι θέσεις εργασίας, το πολιτικό μας σύστημα προτίμησε την εθνικοποίηση του. Αυτή άρχισε από την εποχή του Κωνσταντίνου Καραμανλή και ολοκληρώθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 80’ από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου. Όμως αντί της διασώσεως ή της διαλύσεως των ζημιογόνων αυτών βιομηχανιών έγινε το αντίθετο. Προσπάθησαν με πακτωλό χρημάτων να τις εκσυγχρονίσουν , αλλά το αποτέλεσμα ήτο οικτρό. Οι διορισμένες διοικήσεις και τα συμβούλια – αποτελούμενα από ασχέτους, τρωκτικά και κρατικο-συνδικαλιστές και αφισοκολλητές- επέπεσαν στις επιχειρήσεις με καταχρηστικούς και κομματικούς διορισμούς, κλοπές, λοβιτούρες, μίζες και καταχρήσεις και τις έφεραν στο χείλος της οριστικής και μη αναστρεψίμου καταστροφής. Έτσι τα χρήματα που δανείσθηκε η χώρα για την εξυγείανση τους έπεσαν στο κενό. Έκτοτε η χώρα άρχισε να αυξάνει με ταχείς ρυθμούς το εξωτερικό της χρέος , το οποίον η Χούντα παρέδωσε χαμηλό..
Γεωργία θύμα της Ε.Ε ; Την ίδια και χειρότερη καταστροφή υπέστη και στην Γεωργία. Ο Ανδρέας Παπανδρέου οργάνωσε Γεωργικούς Συνεταιρισμούς, οι οποίοι όμως επειδή δεν είχαν την καθολική συναίνεση του Αγροτικού πληθυσμού, αποτέλεσαν « πασοκικά προπύργια » στην αγροτιά. Αυτοί επανδρώθηκαν από κομματικούς παράγοντες, οι οποίοι ήσαν άσχετοι περί τα αγροτικά, με αποτέλεσμα να γίνουν ολετήρες του συνεταιριστικού χρήματος. Έκαναν κακοδιαχείριση των συνεταιρισμών (αδιαφάνεια, κλοπές, ατασθαλίες, χαριστικές πράξεις κα) με αποτέλεσμα να τους χρεοκοπήσουν. Μαζί τους ενταφίασθηκε και η συνεταιριστική ιδέα, η οποία είναι ένας επιτυχημένος θεσμός στην Ευρώπη. Εκτοτε τους αγρότες λυμαίνονται τα διάφορα κερδοσκοπικά κυκλώματα. Αρχικά τους εκμεταλλεύθηκαν οι μεγαλέμποροι της κεντρικής αγοράς , αλλά αργότερα, που εισέβαλαν οι πολυεθνικές έπεσαν στα χέρια των πολυεθνικών καρτέλ των τροφίμων. Συνέπεια τούτου ήτο η χρεωκοπία και της Γεωργίας . Όσο προχωρούσε η παγκοσμιοποίηση και η Ευρωπαϊκή πολιτική προσαρμοζόταν στον κανονισμό του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ελευθερία εισαγωγών, περιορισμός προστασίας Ευρωπαϊκών προϊόντων), η Γεωργίας μας αδυνατούσε να ανταπεξέλθει στον ανταγωνισμό των πολυεθνικών μεγαθηρίων . Έτσι αντί του ανοίγματος της αγοράς των 360 εκατ. καταναλωτών , χάσαμε ακόμη και την Ελληνική Αγορά. Με το άνοιγμα των συνόρων στον Τρίτο Κόσμο για τα ξένα προϊόντα, αυτά κατέκτησαν ακόμη και την Ελληνική αγορά, πολλώ δε μάλλον τις ξένες αγορές. Έτσι η Ελληνική Γεωργία αδυνατούσε να ανταγωνισθεί τις ξένες αγορές μειονέκτημα που ως σήμερα δεν μπόρεσε να ξεπεράσει. Έτσι φθάσαμε στο σημείο , η Ελλάδα, μια αγροτική χώρα, να εισάγει μήλα από τη Χιλή, μαϊντανό από την Ιταλία, σκόρδα από την Τουρκία κ.ο.κ. Με τις γεωργικές επιδοτήσεις όσο ακόμη έτρεχαν, οι γεωργοί μας έγιναν ουσιαστικά «δημόσιοι υπάλληλοι» και κάθε χρόνο με τις γνωστές απεργίες και τα μπλόκα των τρακτέρ στους εθνικούς κόμβους εξεβίαζαν τις κυβερνήσεις και έπαιρναν τις επιδοτήσεις, ακόμη και όταν τα προϊόντα τους έμεναν απούλητα στις αποθήκες ή τα έριχναν στις χωματερές λόγω υπερεπάρκειας, ή ξερρίζωναν τα αμπέλια και τις ελιές για να εισπράξουν τα «λύτρα» της απογεωργοποίησης μας . Τοιουτοτρόπως τόσον οι κυβερνήσεις όσον και οι αγρότες -και προ παντός οι αγροτοπατέρες που καπέλωναν το αγροτικό κίνημα-έμεναν ευχαριστημένοι ως πρόσφατα που η Ε.Ε αποφάσισε να αναθεωρήσει την Αγροτική της Πολιτική και να μειώσει τις επιδοτήσεις.
Και τώρα τι κανουμε; Τότε βρέθηκε ο βασιλιάς γυμνός. Σημειωτέον ότι όλα αυτά τα χρόνια δεν κατεβλήθη καμιά προσπάθεια από τις διάφορες κυβερνήσεις και των δύο κομμάτων εξουσίας, να εκσυγχρονίσουν την Ελληνική Γεωργία κάνοντας τις αναγκαίες αναδιαρθρώσεις για την αύξηση του γεωργικού εισοδήματος, ώστε να γίνει ανταγωνιστική. Όμως για τον απλό άνθρωπο αυτές οι αναδιαρθρώσεις φαντάζουν σαν αοριστία διότι κανείς δεν είναι σε θέση να εγγυηθεί κάποιο προϊόν που να έχει μονιμότητα και ανταγωνιστικότητα.
Το παράδοξο είναι ότι, όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις διατηρούν το Υπουργείο Γεωργίας και όλες τις Υπηρεσίες και τα Παραρτήματα του στην Αθήνα , το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο στο Βοτανικό και τους γεωπόνους, κτηνιάτρους και γεωτεχνικούς στο κλεινόν άστυ .
Μα θα μου πείτε ότι την παρούσα δεκαετία μετά το 2000 είχαμε μια ραγδαία άνοδο του βιοτικού μας επιπέδου, που συνοδεύτηκε από μια πρωτοφανή ευμάρεια με αποκορύφωμα της διεξαγωγή των επιτυχών και πολυδάπανων – Ολυμπιακών Αγώνων του 2.000-4 και την ένταξη μας στην ΟΝΕ. Μάλιστα φθάσαμε στο σημείο οι Έλληνες να περνάμε καλά χωρίς να μην εργαζόμαστε στην πραγματική οικονομία. Ασχολούμεθα μόνον με τα παρασιτικά επαγγέλματα , τις υπηρεσίες, την παραοικονομία και στις «βρώμικες δουλειές»
Οι Ξένοι Λαθρομετανάστες. Αυτοί μπήκαν στους τομείς της πραγματικής οικονομίας και της παραγωγής και εμείς γίναμε τα αφεντικά. Όσο οι ξένοι εργάζοντο για ένα «κομμάτι ψωμί» η οικονομία μας ήτο ανταγωνιστική παρότι δεν ήτο εκσυγχρονισμένη, διότι το κόστος εργασίας ήτο μηδαμινό. Όμως προοδευτικά οι ξένοι εργάτες αναβαθμίσθηκαν και πήραν τις δουλειές των γηγενών. Μερικοί μάλιστα έγιναν και αφεντικά. Προοδευτικά το ημερομίσθιο ανέβηκε αισθητά, καθώς και οι ανάγκες αυτών και των οικογενειών τους για ασφάλεια , νοσοκομειακή περίθαλψη, συντάξεις , σχολεία κλπ. Παράλληλα οι ξένοι μετανάστες έστελναν τα εμβάσματα τους στις παρτίδες τους, ώστε από ευλογία στην αρχή για τους εργοδότες, έγιναν βάρος για την εθνική οικονομία και την κοινωνία. Τώρα μάλιστα που ξέσπασε η παγκόσμια κρίση και υπάρχει ανεργία, έγιναν δυσβάστακτο βάρος στην οικονομία. Οι επιπτώσεις των είναι πολλές, όπως: 1/ στην Εθνική Ασφάλεια, 2/ στην Δημόσια Υγεία., 3/ στην Παιδεία, 4/ στον Πολιτισμό, 5/ στην Πολιτισμική Μετάλλαξη και Δημογραφική αλλοίωση του πληθυσμού και 6/ στην Οικονομία (Ασφάλιση, Στέγαση, Ταμεία Ανεργίας κλπ ). Όσο η διεθνής οικονομική κατάσταση ήτο ομαλή, οι εκάστοτε κυβερνήσεις τα βόλευαν και εξαπατούσαν τους «κουτόφραγκους» της Ε.Ε .
Υπάρχει Ελπίς. Τώρα που ξέσπασε η παγκόσμια οικονομική κρίση τα πράγματα γίνανε δύσκολα. Ο Τουρισμός και η Ναυτιλία μας -οι μοναδικές εθνικές βιομηχανίες- επηρεάζονται σοβαρά από την κρίση. Τώρα πλέον ο κόμπος έφθασε στο χτένι, όπως λέει ο λαός. Η χώρα δεν παράγει σχεδόν τίποτα, εισάγει περισσότερα από αυτά που εξάγει, Οι Έλληνες όλα αυτά τα χρόνια έμαθαν να καλοπερνούν , χωρίς να εργάζονται παραγωγικά , να ζουν με δανεικά, να σπαταλούν χωρίς μέτρο, να διάγουν πολυτελώς , να ταξιδεύουν στο εξωτερικό , να προκαλούν με τον πλούσιο βίο τους , τις πανάκριβες διασκεδάσεις τους, τις αμοιβές των ποδοσφαιριστών, των μεγαλοδημοσιογράφων, των τηλεοπτικών αστέρων, των διευθυντών Τραπεζών-ΔΕΚΟ, της αρπαχτής των μεγαλοεργολάβων, των συμβούλων, των Τρωκτικών κ.ο.κ . Τώρα οι τοκογλύφοι δανειστές με πρόσχημα το υψηλό μας εξωτερικό χρέος και τα ελλείμματα στο Ισοζύγιο Πληρωμών βρήκαν την ευκαιρία να μας ‘πετσοκόψουν’ με τα αυξημένα επιτόκια . Πρέπει να μειώσουμε τα ελλείμματα και να προσαρμόσουμε την οικονομία στα εισοδήματα μας ή το καλύτερο να παράγουμε περισσότερα. Οι κρίσεις είναι συγχρόνως και μια πρόκληση για πρόοδο. Δυστυχώς ακόμη και τώρα που το σκάφος κλυδωνίζεται στον παγκόσμιο ταραγμένο ωκεανό , οι πολιτικοί μας αρχηγοί περί άλλων τυρβάζουν και κονταροχτυπιούνται για το ποιός θα πάρει την «κουτάλα» της εξουσίας: Απραξία, Ατολμία η Ν.Δ, Εκλογές, Λαϊκισμός το ΠΑΣΟΚ, Αναρχία και Χάος ο ΣΥΡΙΖΑ, Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητος ο ΛΑΟΣ, έξω από την Ε.Ε το ΚΚΕ, και σύγκλιση καμία.(Το ΚΚΕ θεωρεί-και δικαίως- ότι για όλα φταίει η ένταξη μας στην Ε.Ε και στην ΟΝΕ. Όμως τι θα συνέβαινε χωρίς αυτές;) Στο μεταξύ η χώρα έχει μπει σε κατάσταση εσωτερικής αστάθειας και ανωμαλίας εξ αιτίας της διαφθοράς και των προβλημάτων όπως: οι «γνωστοί –άγνωστοι», οι Τούρκοι αμφισβητούν στρατιωτικά το μισό Αιγαίο, οι Σκοπιανοί ξιφουλκούν για την απόσπαση του ονόματος της Μακεδονία μας , η Κύπρος οδεύει προς «Λύση-Παράδοση» με βάση την παραλλαγή του σχεδίου Αννάν κ.ο.κ . Αυτές τις δύσκολες στιγμές μόνον η ενεργοποίηση και συμμετοχή του Έλληνα πολίτη μπορεί να φέρει θετικό αποτέλεσμα και να μας βγάλει από την κρίση. Με Ομοψυχία, Νηφαλιότητα, Ορθολογισμό και Πατριωτισμό. Τον Πατριωτισμό των Ελλήνων που τον λοιδορούν μερικοί σήμερον χάριν της «Παγκοσμιοποίησης» Η Ελλάδα συχνά φθάνει στον χείλος του γκρεμού, αλλά δεν πέφτει. (23/2/09)
ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΝΑΜΕΤΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
ΛΥΚΟΦΡΩΝ 